De Vlaemsche zanger



[pagina 13]
Anne-Mieken. (Getoonzet door P. Van den Acker.) Anne-Mieken zou zoo geerne trouwen, Maer ze weet, o jammer! niet met wien, Zy verlangt naer kostelyke bouwen En naer kleêren van de steedsche liên. - ‘In myn dorpken, (zegt ze menig reisjen), Is 't zoo droef! ik wou de vreugd der stad!’ - Wees voorzichtig, kind! zoo menig meisjen Werd daer gauw een vogel vóor de kat! Liefelyke boerenmeid, Laet geen schyngenot u lokken, Ach! bewaer uw holleblokken En uw zoete onnoozelheid! Als de steedsche juffers ydel pronken, Die de kermisvedel lokt ten dans - Daer bespieden Anne-Miekens lonken Nydig 't zyden kleedjen, zoo vol glans; Laet ze op heur katoentje de oogen vallen, O dan rolt er menig traen op neêr! - Schooner zyt ge zoo toch dan zy allen: Vraeg niets meer aen onzen lieven Heer! Liefelyke boerenmeid, enz. Weet ge dan niet, hoe ze is wedervaren, De arme Lena van den molenaer? 't Boersche rokje wou ze ook niet bewaren, Zy ontvlood het dorpjen sints een jaer.
[pagina 14]
Ach! reeds uit is 't schoonekleêrendragen, Heur verleider wees haer van de hand: En van die gewenschte vreugdedagen Blyft alleen de erinring en de schand! Liefelyke boerenmeid, enz. Frans De Cort. Antwerpen, 3 juny 1855.