hij niet voor hem zorgen zou. Intusschen had dit monster eene schatrijke pupil en nicht, de bekoorlijke en zonderling belangrijke herminia, voor zijnen zoon, den Graaf van olmene, bestemd. Doch herminia en alphonsus vatten voor elkanderen genegenheid, maar beide bewaren hun karakter en ontzien hunne betrekkingen. Het toeval brengt hen wel tot eene verklaring; doch herminia offert moedig haren liefsten wensch op, hoewel zij den haar bestemden bruidegom met regt verfoeit en standvastig weigert. Zelfs maakt zij zich tot vertrouwde van de lieve zoë, die haar hart aan alphonsus had gehecht, verbindt zich aan deze tot alle mogelijke hulp,
met opoffering van een goed gedeelte van haar vermogen. Deze moest eene verre en arme bloedverwante van den Hertog zijn, maar was eigenlijk de natuurlijke dochter eener rijke en aanzienlijke weduwe, die den Hertog zeer na in het bloed bestond. Men vermoedde intusschen de liefde van herminia, en schreef daaraan hare weigering van den Graaf toe; en daar zij zoë noemt als de beminde van alphonsus, wil men hier in toestemmen, in hoop van alzoo voor te komen de rijke huwelijksgift, waarvan zij sprak; doch de jonge Graaf sprak met alphonsus op zulk eene onbeschofte wijze over de eer, die hem hierdoor geschieden zou, dat het tot een tweegevecht kwam tusschen de broeders, die zich echter als zoodanig niet kenden. Om alphonsus te verwijderen, weet de Graaf hem te overtuigen dat hij doodelijk gekwetst is; met hetzelfde oogmerk ontdekt de Hertog, die niets nog wist van het duël, dat de Graaf zijn broeder is; welk eene ijsselijke uitwerking dit nu op alphonsus hebben moet, kan men ligt begrijpen, daar deze zich nu voor eenen moordenaar van zijnen broeder hield. Het monster, zijn vader, intusschen, doet alphonsus spoedig verdwijnen door eene lettre de Cachet; dan melania, die het gelukkig verneemt, vliegt nu naar Parijs, en toevallig ontmoet zij den Baron van jussy, een bloedverwant van herminia, en raakt door hem bij den Hertog binnen. Ontzettend is de ontdekking; dan het monster buiten voorbeeld geeft wel aan de onschuldige, wanhopende moeder den verlangden brief, waardoor het ontslag van alphonsus zou bewerkt worden, doch weet in hetzelfde oogenblik te bewerken, dat men den jongeling over zee als boosdoener wegvoert, en melania als een ligt vrouwspersoon gevangen neemt. De uitvoering van dit laatste wordt echter door den Baron verhinderd,
en ook het eerste mislukt. De Hertog wordt nu openbaar in zijne gruwelijke boosheid. Dan melania vond haren zoon in doodsgevaar, onzinnig, en buiten alle hoop van herstel. Na eenige dagen van den onzettendsten angst, komt melvil, en heeft eenen zeer bekwamen Geneesheer bij zich, en, tegen alle verwachting, alphonsus wordt gered. Geen
Auteursrechtvrij