Uytertse hylickmaeckers

Vol soetigheydt, ofte Amsterdamse kermiskoeck, opgedist voor de genoode kermis gasten en aerdige sangers en sangeressen

Een kluchtigh Liedt, geschiet in ’s Graven-hage, van een Vrijster die in Mans klederen uyt vryen gingh.

Voys: Slapende Jan.

KOmt luystert na dit kluchtigh Liedt,
Ick sal ’t u gaen vertellen,

[p. 67]

 

Wat’er in den Haegh is geschiedt,

 

Al van een damoiselle la, la,

 

Al van een damoiselle.

 

Sy sagh dat’er niemant en quam

 

Al om haer te gaen vrijde,

 

En doen trock die schoone Madam

 

Een Degen aen haer zijde la, la, Een, Ec.

 

Al met een Pluymken op de Hoed,

 

Soo sagh men haer brageeren,

 

En sy deed daer soo meenigh groet,

 

Al om haer te braveeren la, la, Al, Ec.

 

Ick wensch u goeden dagh Monsieur,

 

Ach wilt my excuseeren,

 

Dat ick soo stout al aen u deur

 

My kome presenteere la, la, My, Ec.

 

Wel wat is dat voor een Monseur

 

Al met sijn minne-treecken,

 

Ghy zijt van Amsterdam mon-keur,

 

Ick hoor het aen u spreken la, la, Ick, Ec.

 

Ja Lief ick ben van Amsterdam,

 

Om u heb ick verlaten

 

Mijn Vaders groote Huys en Stam,

 

Om met u wat te praten la, la, Om, Ec.

 

Mijn hertjen ick segh het u plat uyt/

 

Ach consenteert mijn beden,

 

Ick kom u kiesen voor mijn Bruyt,

 

Ey stelt mijn toch te vreden la, la, Ey, Ec.

 

Wel Joncker hoe spreeckt ghy alree

 

Van om met my te paren,

 

Wel Joncker ick segh u neen, neen, neen,

 

Ach wilt u moeyt wat sparen la, la, Ach, Ec.

 

Ach liefste ick sweer u by mijn trou,

 

‘k En sal u noyt begeven,

 

En ghy sult zijn mijn waerde Vrou,

 

Ick bid u weest te vreden la, la, Ick, Ec.

 

Wel Jonckman ick ben wel te vree

 

Mijn Trouw aen u te geven,

 

Maer ‘k en wil na geen ander stee,

 

In den Haegh wil ick leven la, la, In, Ec.

 

Liefste ick sweer u op mijn trouwe,

 

In den Haegh sullen wy blijven,

 

En ick sal u in weerde houwen,

 

Want ik heb noch veel schijven la, la, Want, Ec.

 

Jonghman hout u heden gereet,

 

Wy sullen ondertrouwe.

 

‘k Heb van Mompere goet bescheyt,

 

Hy sal ons laten trouwe la, la, Hy, Ec.

 

Ach hertje ick ben uyt de pijn,

[p. 68]

 

Ick wil ’t Mompere gean vragen,

 

Ach neemt nu desen Rinck van my,

 

Tot binnen twee dry dagen la, la, Tot, Ec.

 

De Bruyt die was seer wel te vreen,

 

Sy heeft de Rinck genomen,

 

Den Bruygom is na Amsterdam getreen,

 

Hy sal niet weder komen la, la, Hy, Ec.

 

De Bruyt maeckten seer grooten rouw

 

Als den tijdt was ten ende,

 

Den Bruydegom was maer een vrouw,

 

Hoort eens na dese ellende la, la, Hoort, Ec.

 

Oorlof hoe ben ick nu in pijn,

 

Den moet is my verloren,

 

Dat ick dacht nu getrout te zijn,

 

Nu ben ick wel geschoren la, la, Nu, Ec.