Uytertse hylickmaeckers
(na 1677)–Anoniem Uytertse Hylickmaeckers–
AuteursrechtvrijVol soetigheydt, ofte Amsterdamse kermiskoeck, opgedist voor de genoode kermis gasten en aerdige sangers en sangeressen
[pagina 55]
| |
 | |
[pagina 56]
| |
Stem: Der Philisteynen Stam, quam.
HOort, hoe van Galens Stam, gram,
Uyt West-falijen quam
Tegens die Heeren Staten,
En van sijn kalen kruyn, nam het capruyn
Hingh ’t op den Tuyn:
Trock, weynigh ’t sijner baeten,
In Drent met menigh scharluyn.
2. De Paus, een hart Papouw, wouw
Dat hy ’t aenvaerden souw.
Komt gy te Triompheren,
Sprack hy, mijn lieve Soon, soo staet het schoon:
Gy sult schoon,
Een Cardinaels Hoedt, met veeren,
Hebben tot jouwen loon.
3. Berent sprack , wat een kous, Pous,
Ick wasser altijd, goet jouws.
Ick sal die Geuse Trawanten
Doo een secreten treck, slaen op haer beck
Met een stuck speck,
Gemeynten, en Predicanten
Neerwerpen in den dreck.
4. De Ketters werden groot, soo ‘t,
Blijckt aen haer Macht minjoot;
Mijn Hannekes moeten vreesen
Prins Maurits excellent, die hier omtrent
Komt, placht een endt
Van eenen Duyvel te wesen.
Als ’t gingh op een batiment.
5 Frederick, die Rhijn-Graef, braef,
Valjant, als een Gustaef,
Die laet sich niet lompen,
Van Jochim, Michiel, Hans, hy roept west-Frans,
Komt waeght een Kans:
Ick sal u, onbekrompen,
Wel leyden aen den Dans.
6. In yder Officier, fier,
Sit moet, al met Playsier;
Kirckpaterick verheven
Roept, mannen, pas maer op, krijgh ick
| |
[pagina 57]
| |
dien Mof, Berent Bisschop.
Ick sny hem, sonder sneven,
Die Ooren van sijn Kop.
7. Noch, weet ick eenen Raedt, maet,
In dees bedroefden staet:
Koningh Carel, de Tweede,
Die der Kaes-koopers huyt, met Loot, en Kruyt,
Heeft braef gebruydt,
Swoer my met dieren Eede;
Hier weer te helpen uyt.
8. Schoon gy my segt, mijn Heert, weer
Hy heeft een Ketters Leer,
Hy komt niet in ons kluysje;
Dat scheelt my niet een hayr:
Al was het waer, noch raeck ick klaer
Zo langh sijn vrouw, een Cruysje
Draegt tussen haer borsten eenpaer.
DE PAUS.
9. Soon, weest dan niet vervaert, spaert
Jouw Harnas, noch jouw zwaert,
Tas-haecken, noch Rapieren;
Springht daer met in de mat, op ’t Vriesse Pat:
Ick zweer jouw dat
Zoo jouw Vendels niet zwieren,
Zoo isser de bisschop van gat.
10. De Koninck Lodewijck, kijck,
Is Duyvels kolerijck;
De droefheyt maeckt hem grammer,
Dat sijn Heer schoon-vaer saen, is wegh gegaen,
Uyt ’s Levens paen:
Zoo, dat hy in dit Jammer,
Zal tot geen Pay verstaen.
11. Verstaet mijn Reden wel, snel,
De Generael Pradel,
De burgh-graef van Turijnen,
Die komen op u an, met menigh man,
Die strijden kan;
Die sullen uw’ Varckens, en Zwijnen,
Wel hacken in de Pan.
| |
[pagina 58]
| |
12. Sy komen alle kers // vers,
Uyt Vranckrijck met een sners;
Noch suyver in den bolster;
Paruycken met een Kuyf // als Mahomets Duyf,
Is haer Neus-luyf:
Heeft Michel wat in den Holster,
Sy meugen oock wel struyf.
DE BISSCHOP.
13. Door my, ‘k verwagt haer al // ‘k sal
Wel weerkaetsen dien bal.
Mijn Venten zijn oock Katten,
Die min in dit zaysoen // sonder hantschoen
aen te doen,
Niet derven sou aen vatten,
Of die Hant sou haest bloen.
14. De Franse Rock aen ’t Lijf // stijf
Van Goudt, is ons gerijf;
Mijn Hannekes, sonder schroomen,
Siender so kaeltjes uyt,
Als vers geruyt // Soo dat die buyt
Haer dapper wel sou komen,
Aen haer Westfranse huyt.
15. Gorgas sla na ’t Roo-veen // treen,
En slaen door ’t Leger heen;
Om platte Land te stroopen:
Den Overste Klement // niet meer present
Quam aen sijn endt;
Wijl hij door kracht van stoopen,
Is in de Gracht gerent.
16. De Ketters zijn gepralt, alst,
Een harde Winter valt;
Den Yssel raeckt bevrooren:
Mijn schaetsen staen al ree, so doet ook mee
Mijn Narre-slee,
Pomp-laersen, en Ys-spooren,
Heeft elcken soldaet twee.
17. Victory, of den Hoet, bloet,
Dat maeckt my nieuwen moet,
Mijn mes snijt aen weersijden:
Ick klaer het so, of hoe, wat dat ick doe,
Het loopt ten goe:
| |
[pagina 59]
| |
Want raeck ick in het lijden,
Ick stap na Romen toe.
18. Oorlof gy Princen stout, trouwt
Niet, dat Berent verflouwt.
En die dit lust te weten;
Koom met een goet getal, voor mijne wal:
Maer siet doch, all’,
Die van mijn Worst komt eeten,
Wie ’t lagh betalen sal.
|
|