Uytertse hylickmaeckers
(na 1677)–Anoniem Uytertse Hylickmaeckers–
AuteursrechtvrijVol soetigheydt, ofte Amsterdamse kermiskoeck, opgedist voor de genoode kermis gasten en aerdige sangers en sangeressen
[pagina 33]
| |
 | |
[pagina 34]
| |
Stem: Verheugt u Batavieren.
IS ’t om te beklagen
Dat’er soo meenigh maeght
Eylacy alle dagen
Over haer maeghdom klaeght,
Sy sitten met groot geween
En roepen aen Cupidootje,
Sa, sa kleyne guyt
Kom maeckt ons de Bruyt,
En helpt ons uyt de pijn
Door u medicijn.
Hoe dat wy ons gaen op-schicken,
Het oogh en heeft geen val,
Met Tabbers, Kanten en Stricken,
Alles is niemendal,
Al hebben wy opgeset,
Met locken en pendanten ten hellipt niet,
Geen liefde men siet,
’t Schijnt dat men geen liefde acht
By ’t Jongmans geslacht.
Sou wel de kracht versterreven
Dan ’t maeghdelijcke soet,
Door ’t droevigh minne derven
Dat men beklagen moet,
Hoe plachten al de Monseurs
Te wandelen achter straten,
Om maer door de scheur al van deur,
Te spreken haer Domotsel,
’t Is nu Kinder-spel.
Nu sitten sy in de kroegen
By Ticktack-bort en kan,
En laten Venus swoegen,
Bachus daer hout men van,
Sy kiesen den roemer fier
Voor Venus haer Ambrosijne,
En speelen atoy, avous a moy,
Hy lechter den Fransman in
En verdooft de min.
Komt haerder een Juffrouw tegen,
Men doet arkar den groet,
Schoon dat’er wordt geneegen
| |
[pagina 35]
| |
Dat het hembt slepen moet,
Al lonckt men eens met een strael,
Ten kander haer niet ontfoncken,
Men schamper-muylt daer
Al tegen malkaer,
En seggen den roemer fris
Dat die beter is.
Wel komt het dan te gebeuren
Dat ymant wort geraeckt,
Dan heeft men soo veel keuren
Eer het is vast gemaeckt,
En als men dan is getrout
Dan zijn het eylaes maer leuren,
Sy zijn door den dranck
Van leden te kranck,
Soo dat’er Vrou Venus haest
Leyt en honger bast.
Wat sullen wy gaen beginnen
Indien dit niet verkeert,
Ja wel ick mis mijn sinnen
Soo men niet carasseert:
Komt Cupido met u boogh
En wilt’er u flitsjes sijlen,
O moeder der min, o schoone Goddin
Doch al u krachten in-spant
En blust onsen brant.
Wy sullen ’t nu noch wat lyen,
Maer soo het niet verkeert
Soo gaen wy selver vryen,
’t Is ons geaccordeert:
Dan nemen wy Cupido,
En kacken al op sijn boogje,
Ja smijten den guyt
Den Hemel voort uyt,
En stichten voort sellifs den brant
In haer ingewant.
EYNDE.
|
|