Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen– Auteursrechtvrij
[pagina 277]
| |
Voyse: Object Adorable. OftePhilis Vooghdesse van mijn hart.
E En Jonghman die uyt vryen gaet,
Moet dickmaels by den avondt zwieren over straet,
Met ongemack en veel onrustigheydt,
Eer dat hy by een brave Meyt,
Een aerdigh praetjen mach gaen maecken,
Om tot verbeteringh te raecken.
Om tot verbeteringh te raecken.
2 Een Dochter, die haer jonghe Ieught
Verslijten wil in soetigheydt en lieve vreught,
Moet oock dickmaels staen proncken in de deur,
Eer dat een aerdigh Serviteur
Haer doet aensoeck in sulcke saecken,
Om tot verbeteringh te raecken.
Om tot verbeteringh te raecken.
| |
[pagina 278]
| |
3 Want elck die denckt, alleen te zijn
Dat is een zware last, en overgrooten pijn,
Ia 't gantsch gemoet wort somwijl heel ontstelt,
En met Melancoly gequelt:
Daerom 't alleen zijn moet ick laecken,
Om tot verbeteringh te raecken.
Om tot verbeteringh te raecken.
4 In somma, eens voor al gheseydt,
De Ieught is tot verbet'ringh willigh en bereydt,
Schoon of 't de Dochters alsoo niet verstaen,
Dat is maer om de leus ghedaen:
Want elck die vreught wel magh genaecken
Om tot verbeteringh te raecken.
Om tot verbeteringh te raecken.
5 Daerom ghy Dochters hier op acht,
Al seght een Jongman dat hy na verbet'ring tracht
En laetje dat soo vreemt doch geven niet,
Maer denckt wat jou daegh'lijckx geschiet:
Want wie het is, de sinnen haecken
Om tot verbeteringh te raecken.
| |
[pagina 279]
| |
Om tot verbeteringh te raecken.
Wie dat verbet'ringh soeckt, die leeft in veel onrust, Tot dat de graghe ziel eerst reyn wordt uytgheblust: Maer kan men niet ten recht tot sijn voornemen komen, Dan is 'et dagh en nacht te druylen en te droomen, De Iongman om de Meyt, de Dochter om de Knecht; En moet noch hooren toe, als Vaer of Moertje seght: Wel Kindt, hoe maelje 't Hooft? 't is anders als voor desen. Maer 't is alleen om 't geen ick voormaels heb bewesen.
Op verbeteringh. G.A.Ooyevaer. |
|