Utrechts zang-prieeltjen

Tot lof van Sparens-Stadt, met hare
Nimphjes

Stem: Van Florida so het wesen mach

O Ntsluyt nu goden uwe sael,
En komt om laegh vry al te Mael,
Besoeckt ons vrolick Sparen,
Daer 't oor van d'Echo wert gestreelt

[p. 233]

 

Als 't Maeghde goetje queelt,

 

Die daer te saem vergaren.

 

 

 

2 Tis niet dan soete vrolickheyt.

 

Dat daer uyt liefde wert verspreyt,

 

Van gantscher hert en sinne,

 

Het quinckeleerter al wat leeft,

 

(Dat Boom en Blaetjens beeft,)

 

Door dese Bron-Goddinne.

 

 

 

3 Ons stomme Oever staet en pronckt,

 

En met haer flicker-oogen lonckt,

 

Haer Stroomtje schijnt te spreken,

 

Waer leyt in 'swerelts gront een padt,

 

Dat hy dees Sparens-Stadt,

 

Mach werden vergeleken?

 

 

 

4 Hae kleyne werelt vol vermaeck,

 

Weest altijt d'onvervalste Baeck,

 

In 's werelts duysterheden.

 

Die yeder tot de Deughde Wijst,

 

Daer niet als lof uyt rijst,

 

Tot eer van goede zeden.

[p. 234]

 

5 Leeft sonder opspraeck voor en naer,

 

In Christen vreughde met malkaer,

 

Stoot alle quaedt ter zijden,

 

Op dat u naesten even Mensch,

 

V brenghe wensch nae wensch.

 

In dese laetste tijden.

Verbreyt de deught.