Utrechts zang-prieeltjen
(1649)–Anoniem Utrechts zang-prieeltjen–
AuteursrechtvrijOp de wijse van Prins Robbaerts Mars.
W Ie kan Godts Wijsheydt immermeer
Ten vollen spreecken uyt?
En u Barmherticheyt, O Heer,
En wonderlijck besluyt?
Ghy die den Mensch geschapen hebt,
En wecken sult uyt 't stof:
Door uwen Soon ons weder schept,
V Naem zy Eeuwich Lof.
| |
[pagina 106]
| |
2 Godts Wijsheyt gaf den eersten Mensch
Het aertsche Paradijs:
Dat hij sijns herten volle wensch,
Tot 's Scheppers Lof en Prijs,
In Eeuwicheydt genieten sou,
En leven sonder schroom:
Indien hy zich maer wachten wou'
Van den verboden Boom.
3 Maer door der Slangen listigheyt,
En eygen lust gepordt:
Soo werdt den Mensch van 't Padt geleyt,
En in 't verderf gestort.
Dat was den eersten droeven dagh,
Voort 't Menschelijck Geslacht,
Toen Sonde, Doodt, en Treur-geklach
Ter Werelt wiert gebracht.
4 Des Menschen ongehoorsaemheyt
Heeft in een oogenblick
't Geniet van Godes Majesteyt
Verandert in een schrick:
| |
[pagina 107]
| |
Den Mensch ontweek Godts helder Licht,
Vol schaemte, naeckt en bloot:
Verviel van Godes Aengesicht,
Van 't leven in de Doodt.
5 Wy waren al, in Adams Val,
Vyt Eedens Hof gejaeght,
In dit ellendich Tranen-dal,
Met smart en ramp geplaeght.
Maer Godt heeft ons sijn hulp geboo'n,
Gheredt uyt 's Doodts gevaer:
Geschoncken sijnen Een'ghen Soon,
Tot eenen Middelaer.
6 't Beloofde zaet der Vrouwen, heeft
Der Slanghen kop vertre'en.
Die ons den hoogen Hemel geeft
Quam woonen hier bene'en.
't Lam Gods, dat 's Werelts sonden draeght,
Godt en Heer boven al:
Die is geboren van een Maeght,
Te Bethl'hem in een Stal.
| |
[pagina 108]
| |
7 Wy vyren de gedachtenis
Van dien gewenschten Dach:
Dat Christus ons geboren is,
End' in de Kribbe lagh:
Verachtelijck in Arremoed,
De Beesten schier gelijck:
Om ons te schencken 't eeuwich Goet,
Het Hemelsch Koninckrijck.
8 Den Koningh aller Koningen
Woud' in geen trotse pracht
In Prins noch Koninghs wooningen
Ter Werelt zijn gebracht.
Men wist van Staet noch Pronckery,
Een Kribbe was sijn Wiegh.
O Mensch! dat u geen Hoovaerdy,
Noch wellust en bedriegh'.
9 Verwerpt u Heyl, en Koningh niet,
Als is hy Arm en Kleyn.
Hy is uw's Levens klare Vliet,
En springhende Fonteyn.
| |
[pagina 109]
| |
Die met boetvaerdigheyt gelooft
Aen 't Heyligh Kindekijn,
Als Leden van het Christen-Hooft,
Sal door hem zaligh zijn.
10 Wie kan Gods Wijsheyt immermeer
Ten vollen spreken uyt?
En u barmhertigheyt, o Heer!
En wonderlijck besluyt?
Ghy die den Mensch geschapen hebt,
Uyt nietigh Aerd en stof.
Door uwen Soon ons weder schept:
U Naem zy eeuwigh Lof.
Alleen de Heer Zy lof en eer. |
|