Thirsis Minnewit. Deel 3

[36. Neen Kloris, neen, uw minne gloet]

Stem: Ons Speel-jagt leid al ree

1.
Neen Kloris, neen, uw minne gloet
Sal hier myn vrijheid niet meer schaken!
Ik vlugt voor al 't betoverent soet
Waer mee gy herten weet te blaken.

2.
Uw Oogjes daer de min uit straelt
- 't Is waer - zijn vol van lieve lonken,
Maer wie in haren glans verdwaelt,
Kan, hoe vol liefde, u niet ontfonken.

3.
Uw boesem, als sy swoegt en speelt
En vrolik wentelt op en neder,
Waer in de min t' vermaek verbeeld
Dat sy besit, ⁺ soo soet en teder,

4.
Blaekt wel mijn hert en ingewant,
Maer wat verwin ik met myn sugten?
Ik raek u nauwliks met myn hand
Of gy bestaet mijn voort t' ontvlugten.

5.
Hoe, Kloris: meent gy dat een beeld

+ ‘Waarin de liefde het vermaak laat zien dat bij haar hoort.’ De formulering is een beetje vreemd.

[p. 68]

 

Van Marmer mijn dan kan bekooren?

 

Neen, die mijn hert en sinne streelt,

 

Moet ook eens na mijn sugten hooren.

 

 

 

6.

 

En wijl ik sonder minne pligt

 

My in uw oog niet kan begeven,

 

Ontvlugt ik liever uw gesigt

 

Als dat ik, soo gewont, wil leven.

 

 

 

7.

 

Ik min op hoop van wedermin,

 

Maer onophoudelik te blaken,

 

Dat kan, O wreede Herderin,

 

Uw Daphnes langer niet vermaken.

 

 

 

8.

 

Ja, streel vry met uw orgel keel

 

Die alle Herten kan veroveren:

 

Dat lief en aengenaem gequeel

 

Sal egter my niet meer betoveren. ⁺

 

 

 

9.

 

Ik stop het oor voor dat gesang,

 

Want in mijn vlamme te verteeren,

 

Nee, Kloris, dat valt my te bang!

 

Uw wreedheid komt mijn pligt my leeren. ⁺

+ Ook het fraaie zingen van de beminde weerhoudt hem niet.

+ Namelijk de plicht van zelfbehoud.