Stootkant of nieuwe-jaars-gift, aan de Amstelsche jonkheidt

Volontaris-deuntje.

Toon: Dirr' doe, &c.

WAar blijf je nou jy vrinden

Van 't Vry-genoode Gildt?

[p. 232]

 

Ey! laat je noch eens vinden;

 

Of heb je uitgedrilt?

 

Dronke Joost is overleên.

 

Repje; 't klokje slaat al een.

 

tZa, tza’ ey! dra;

 

Zoo jy hem ooit beminde,

 

Zoo volg hem nou ook na.

 

2 Dit zijn sijn laatste reden,

 

Eer hem zijn geest ontvloog:

 

Voor al laat zijn gebeden,

 

Wanneer ik vaar om hoog,

 

Heer Elias, die mijn borst,

 

Och! zoo dikwils laven dorst.

 

Och! och!’ dan noch

 

Noodt 't heele koppel meede;

 

En schenkt 'er 't lieve zoch.

[p. 233]

 

3 Denkt, zoo je jou vergisten,

 

Of hy ook waaren zouw:

 

Of vrees jy, lelloisten,

 

De kosten van de rouw?

 

Och! vijf stuivers meer noch min,

 

Geeft je strakx een droeven zin.

 

tZa, tza’ ey! dra;

 

Zoo jy jou streek niet miste,

 

Zoo is 't maar halve schâ.

 

4 Hoe sta je dus bevrooren,

 

Bekrompen, en verkleumt?

 

Je toont je doove ooren,

 

Och! och! je bent beschreumt.

 

Vrees je weêr voor 't straatgesnor?

 

Och! zoo raakt jou vreugt weêr hor?

 

tZa, tza’ kom dra,

[p. 234]

 

Je zult jou namen hooren:

 

Volg onbevreest vry na.

 

4 Wel! geldt 'er dan geen smeeken,

 

Zeg kreup'le kitte-breurs?

 

Zoo benje ook versteeken:

 

Loop, grijze zerviteurs.

 

Lello! lello! dat 's een suit.

 

Ha! ha! men lacht je uit.

 

tZa, tza’ kom dra,

 

En hoort je vonnis spreeken,

 

Slecht in een ha! ha! ha!

 

 

 

tangdhj.