Biblia, dat is: De gantsche H. Schrifture, vervattende alle de canonijcke Boecken des Ouden en des Nieuwen Testaments
(1657)–Anoniem Statenbijbel– AuteursrechtvrijBalac de Koningh der Moabiten ontbiedt Bileam, om Israël te vloecken, vers 1, etc. Bileam vraeght den HEERE wat hy doen soude, 8. Die verbiedt hem tot Balac te gaen, 12. Balac ontbiedt hem ten anderen male, 15. ende de HEERE laet hem gaen, 20. De Engel soude hem gedoot hebben, hadde niet sijn ezelinne ter zijden af getreden, 21. ende haer onder hem neder geleyt, 27. Bileams oogen worden geopent, dat hy den Engel sagh, 31. Die bestraft hem, 32. Hy bekent sijn schult, ende is willigh weder te keeren, 34. maer de Engel laet hem voort trecken, 35. Balac komt Bileam te gemoete, ende ontfanght hem seer treffelick, 36. maer wat hy hem voor eere doet, hy en kan hem niet bewegen Israël te vloecken, 38. | |
1DAer na reysden de kinderen Israëls, ende legerden sich in de vlacke velden Moabs, aen dese zijde der 1 Iordane van Iericho. | |
5Die sondt boden aen 8 a Bileam den sone Beors te 9 Pethor, welcke aen de 10 riviere is, 11 in het lant der kinderen sijns [kolom] volcks, om hem te roepen: seggende, Siet daer is een volck uyt Egypten getogen, siet, het heeft het 12 gesichte des lants bedeckt, ende het blijft liggen recht tegen over my. | |
6Ende nu, komt doch, vervloeckt my dit volck, want het is machtiger dan ick, misschien sal ick het kunnen slaen, ofte sal het uyt het lant verdrijven: want ick weet, dat wien ghy zegent, die sal gezegent zijn, ende dien ghy vervloeckt, die sal vervloeckt zijn. | |
7Doe gingen de Oudtste der Moabiten, ende de Oudtste der Midianiten, ende hadden 13 den [loon der] waerseggingen in hare hant: alsoo quamen sy tot Bileam, ende spraken tot hem de woorden Balacs. | |
8Hy dan seyde tot haer, Vernacht hier desen nacht, soo sal ick u-lieden een antwoorde weder brengen, gelijck als de HEERE tot my sal gesproken hebben: doe bleven de Vorsten der Moabiten by Bileam. | |
10Doe seyde Bileam tot Godt: Balac de sone Zippors de Koningh der Moabiten heeftse tot my gesonden, [seggende:] | |
11Siet, daer is een volck uyt Egypten getogen, ende ’t heeft het gesichte des lants bedeckt: komt nu, vervloeckt het my, misschien sal ick tegen het selve kunnen strijden, ofte het uytdrijven. | |
12Doe seyde Godt tot Bileam, Ghy en sult met hen niet trecken: ghy en sult dat volck niet vloecken, want het is gezegent. | |
13Doe stont Bileam ’s morgens op, ende seyde tot de Vorsten Balacs, Gaet na u lant: want de HEERE weygert my toe te laten met u-lieden te gaen. | |
14Soo stonden dan de Vorsten der Moabiten op, ende quamen tot Balac: ende sy seyden, 15 Bileam heeft geweygert met ons te gaen. | |
16Die tot Bileam quamen, ende hem seyden, Alsoo seyt Balac de sone Zippors, Laet u doch niet beletten tot my te komen. | |
17Want ick sal u 17 seer hooge vereeren, ende al dat ghy tot my seggen sult, dat sal ick doen: soo komt doch, vervloeckt my dit volck. | |
20Godt nu quam tot Bileam des nachts, ende seyde tot hem, Dewijle die mannen gekomen zijn om u te roepen, 23 staet op, gaet met hen: ende nochtans sult ghy dat doen, het welcke ick tot u spreken sal. | |
21Doe stont Bileam des morgens op, ende zadelde sijn ezelinne, ende hy trock henen met de Vorsten Moabs. | |
[fol. 70r\Bileams ezelinne.]
| |
24Maer de Engel des HEEREN stont in een padt der wijngaerden, zijnde een muer aen dese, ende een muer aen gene zijde. | |
25Doe de ezelinne den Engel des HEEREN sagh, soo klemde sy haer selven aen den wandt, ende klemde Bileams voet aen den wandt: daerom voer hy voort haer te slaen. | |
26Doe gingh de Engel des HEEREN noch voorder: ende hy stont in een enge plaetse, daer geen wegh en was, om te wijcken ter rechter, noch ter slincker hant. | |
27Als de ezelinne den Engel des HEEREN sagh, soo leyde sy haer neder onder Bileam: ende de toorn Bileams ontstack, ende hy sloegh de ezelinne met eenen stock. | |
28De d HEERE nu opende den mont der ezelinne, die tot Bileam seyde, Wat hebbe ick u gedaen, dat ghy my nu drie mael geslagen hebt? | |
29Doe seyde Bileam tot de ezelinne, Om dat ghy my bespott hebt: och oft ick een sweert in mijne hant hadde! want ick soude u nu dooden. | |
30De ezelinne nu seyde tot Bileam, Ben ick niet uwe ezelinne, op dewelcke ghy gereden hebt van doe af dat ghy [mijn heere] geweest zijt, tot op desen dagh? 28 ben ick oyt gewent geweest u alsoo te doen? hy dan seyde, Neen. | |
31Doe ontdeckte de HEERE de oogen Bileams, soo dat hy den Engel des HEEREN sagh staende in den wegh, ende sijn uytgetrocken sweert in sijne hant: daerom neyghde hy het hooft ende buyghde sich op sijn aengesichte. | |
33Maer de ezelinne heeft my gesien, ende sy is nu drie mael voor mijn aengesichte geweken: indien sy voor mijn aengesicht niet geweken en ware, sekerlick ick soude u nu oock gedoodet, ende haer by het leven behouden hebben. | |
35De Engel des HEEREN nu seyde tot Bileam, Gaet henen met dese mannen, maer alleenlick dat woort, dat ick tot u spreken sal, dat sult ghy spreken: Alsoo toogh Bileam met de Vorsten Balacs. | |
36Als Balac hoorde, dat Bileam quam: soo gingh hy uyt hem te gemoete tot de stadt der Moabiten, welcke aen de lantpale Arnons [leyt,] die aen het uyterste der lantpale is. | |
37Ende Balac seyde tot Bileam, Hebbe ick niet 34 ernstelick tot u gesonden, om u te roepen? waerom en zijt ghy niet tot my gekomen? kan ick u niet te rechte vereeren? | |
40Doe 38 slachtte Balac runderen ende schapen; ende hy sondt aen Bileam, ende aen de Vorsten die by hem waren. | |
|