Tweede Deel van Sparens Vreugden-Bron

Vytstortende Soo Nieuwe als Singens-waerdighe Deuntjens

[p. 110]

Wonder is des Menschen handel,

Stem: Poliphemus aen de stranden.

WOnder is des Menschen handel,

Ende wandel,

Maer voornaem in Vrijery:
Want het aldersotste Sotje,

't Scheefste Potje

Siet daer is een Decksel by.

Vindje yemandt grof van Leden,

Dom in Reden,

En soo Scheel het wesen mach:
Die de Kinders doet verschricken,

Door haer Blicken,

Noch krijght sy een Bruylofs-dagh.

Iae al waer't de alderlompste,

En de plompste

Dieder is in 't gantsche Rondt:
Alsse maer veel goude Croonen

Sleghs kan toonen,

Werdt ghevrijdt, en Trouwt terstondt.

[p. 111]

 

Was de Munt voor Maey en Tanne

 

Niet ghebanne,

 

't Waren Vrijsters trots als Trijn:

 

'k Wed haer dan wel souwen soecken

 

Caffa Broecken,

 

Schoon sy nu maer Dooren zijn.

 

Wel, de Wereldt schijnt te hollen,

 

Door haer rollen,

 

Want wat de Lepel lecken kan,

 

Die naeu eten sonder slabben;

 

Malle Babben,

 

Hadse geldt sy kreegh een Man.

 

O ghy minnaers van de Schijven,

 

V bedrijven

 

Baerdt altijdt meest ongheval:

 

Maer verkiest een deftigh wesen,

 

Waert gepresen,

 

Die u meest vernoeghen sal.

     Dat is het best.

     Vredigh.