't Eerste Deel, van Sparens Vreughden-Bron

Uytstortende Ueel Nieuwe als Singens waerdighe Deuntjens

[p. 51]

Tot lof van Sparens-Stadt, met hare Nimphjes.

Stemme: Van Florida so het wesen mach.

ONtsluyt nu Goden uwe sael,
En komt om laegh vry al te mael,
Besoeckt ons vrolick Spaeren,
Daer ‘t oor van d’Echo wert gestreelt
Als ‘t Maegde-gortje queelt,

[p. 52]

Die daer te

saem vergaren.

2 ’T is niet dan soete vrolickheyt.

Dat daer uyt liefde wert verspreyt,
Van gantscher hert en sinne,
Het quinckeleerter al wat leeft,
(Dat Boom en Blaetjens beeft,)
Door dese Bron-Godinne.

3 Ons stomme Oever staet en pronckt,

En met haer flicker-oogen lonckt,
Haer Stroomtje schijnt te spreken,
Waer leyt in ’s werelts gront een padt,
Dat by dees Sparens-Stadt,
Mach werden vergeleken?

4 Hae kleyne werelt vol vermaeck,

Weest altijt d’onvervalste Baeck,
In ‘s werelts duysterheden.

[p. 53]

 

Die yeder tot de Deughde Wijst,

 

Daer niet als lof uyt rijst,

 

Tot eer van goede zeden.

 

5 Leeft sonder opspraeck voor en naer,

 

In Christen vreughde met malkaer,

 

Stoot alle quaedt ter zijden,

 

Op dat u naesten even Mensh,

 

V brenghe wensch nae wensch.

 

In dese laetste tijden

     Verbreyt de deught.