Sommighe leerachtighe geestelijcke liedekens

[O Syon houdt u vaste]

Na de wijse: Meybarch houdt u vaste.

Singt met aendacht.

O Syon houdt u vaste,
^a O schoone vercierde Bruyt,
Daer comen vreemde gasten,
End die willen u royen uyt.
2 Die gasten die daer comen,
Zijn my seer wel bekant,⁺

a Ap. 21. 2.

+ Esa. 2. 3.

[p. 632]

 

Seer hooch sy haer beroemen,

 

Datse my sullen brenghen in schant.

 

3^b Coninghen en Princieren,

 

Die houden eenen raet,

 

Hoe sy mochten schoffieren,

 

V Bruyt o Heer haer nu bystaet.

 

4 Wel op Ridders en knechten,

 

Elck zy doch nu een man,

 

In u gemoet om vechten,

 

Want u siele die hangt daer aen.

 

5 Wachters op Syons toren,

 

Gheeft u Broeders nu moet,

 

Laet de Basuyne hooren,

 

Waecht voor haer lijf end goet.

 

6 Wilt scherpelijcken waecken,

 

V loose, die heer^d Gods woort,

 

Gheen quaet sal u gheraken,

 

Gaet doch vry volherdich voort.^c

 

7^e Die hier vromelijck strijden,

 

Malcander in noot bystaen,

 

Sullen na desen tijden,

 

^f De eewige croon ontfaen.

 

8 Diens uwen^g Vorst getrouwe,

 

⁺ Christum gebenedijt,

 

^h Al u verdriet en rouwe,

 

⁺ Sal verkeeren in groot jolijt.

 

9 Wilt dickwils overdincken,

 

⁺ Hoe dat wy sullen hier naer,

 

ⁱ In witte cleederen blincken,

 

⁺ Blijven wy byder waerheyt claer.

b psal. 2. 2.

d heb. 4. 12.

c Esa. 52. 8. ende 62. 6.

e 1. tim. 4. 7.

f Apo. 1. 10.

g Heb. 12. 2.

+ 4. esd. 2. 43.

h joa. 16. 10.

+ 2. tim. 4. 8.

+ Iaco. 1. 12.

i 4. esd. 1. 29.

+ Apo. 3. 5. ende 6. 11.

[p. 633]

 

10 Op dat wy niet en derven,

 

Godes beloften schoon,

 

Laet ons veel liever sterven,

 

Dan verlaten sijn woort ydoon.

 

11 Die desen strijdt aenveerden,

 

Moeten herboren zijn,^k

 

Tot den eynde volheerden,^l

 

^m Souden sy vercoren zijn.

 

12 Al is hier wel gesonghen

 

Van strijden, in danck ontfaet,

 

Looft hem met nieuwe tonghen,

 

ⁿ En altijt na tgoede staet.

 

13 Oock sal een yeder weten,

 

^o Dat ons wapens niet en zijn,

 

Vleeschelijck, maer gheheten,

 

Crachtich, ende geestelijck fijn.

 

14 Die ons dit het eerst stelde,

 

Wt liefden dat hyt de,

 

Sijn hert tot sijn broeders helde,⁺

 

^p Hy wenscht haer des Heeren vree.

k Ioa. 3. 3.

l matt. 10. 22.

m mat. 20. 16. ende 22. 14.

n 1. pet. 3. 13.

o 2. cor. 10. 4.

+ eph. 6. 13.

p phil. 4. 7.