Sommighe leerachtighe geestelijcke liedekens

Den 26. Psalm.

Singt met aendacht.

[p. 70]

 

Bewaert o Heer mijn recht,

 

Want voorwaer uwen knecht

 

Wandelt in onschult nu voortaen,

 

Op u staet mijn betrouwen,

 

In al mijn swaer benouwen

 

Daerom en sal ick niet vergaen.

 

2 Heer doorsoeckt mijn ghemoet

 

Proeft my in teghenspoet,

 

Aen den proefsteen in mijn ellent,

 

Mijn hert en oock mijn nieren

 

Proeft doch Heer met den vyeren,

 

Op dat ick echt worde bekent.

 

3 Want Heer de ooghen mijn,

 

Vastlijck gheslaghen zijn,

 

Op uwe ghenaed' end goetheyt.

 

End' ick leyde mijn leven,

 

Na den reghel voorschreven,

 

Ick wandel in uwe waerheyt.

 

4 Der leughensprekers boos,

 

Versamelingh seer loos,

 

Ick altijdt o Heer haten sal.

 

Met schalcke menschen listich

 

Die valsch zijn ende twistich

 

Heb ick niet ghemeyn over al.

 

5 Heer der Godloosen kerck

 

Haer ercheyt end haer werck,

 

Haet ick altijt uyt Herten gront.

 

By den schalcken en boosen,

 

Noch oock by den Godloosen,

 

En sit ick, Heer, tot ghener stont.

[p. 71]

 

6 Ick wasch mijn handen reyn,

 

Met onschult int ghemeyn,

 

Ick gheve my tot tgoet eenpaer,

 

End God tot u offranden,

 

Schoon en seer verschanden,

 

Diemen doet op uwen altaer.

 

7 Op dat ick daer en eer,

 

End heerlijckheyt, o Heer,

 

Singhen mach overluyt en claer.

 

End uwe wonderwercken,

 

Seer groot, so men can mercken,

 

Mach verconden int openbaer.

 

8 Ick hebbe Heer bemint

 

End hertelijck verslint

 

V schoon huys daer ghy woonen wilt

 

Die plaets daermen vercondet,

 

End oock altijt vermondet

 

Vwen lof end prijs Heere milt.

 

9 Laet my niet zijn ghetelt,

 

Gheplaecht noch oock ghequelt,

 

Met den hoofdoenders obstinaet.

 

Neemt doch niet wech mijn leven,

 

Met dien die hem begheven,

 

Tot bloetstorten uyt nijt end haet.

 

10 De verraders vol nijt,

 

Wt listen, haet end spijt,

 

Verclaghen my met onrecht groot

 

Sy loopen ende slaven,

 

Om gheschencken ende gaven,

[p. 72]

 

Die hen haest brenghen tot der doot.

 

11 maer ick wil Heere, gaen

 

Vromelijck end bestaen,

 

In eenvout met een oprecht hert.

 

Weest my doch nu ghenadich

 

O mijn God seer weldadich,

 

Verlost my uyt angst ende smaet.

 

12 Ick sie Heer dat ghy my

 

Hebt opgherecht end dry,

 

Ghestelt op uwen wegh eerbaer.

 

Dies wil ick u, Heer, prijsen,

 

Singhen end eer bewijsen,

 

Int midden uwes volcx eenpaer.