Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens, ghemaeckt uyt den ouden ende nieuwen testamente,
(1593)–Anoniem Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens–
Auteursrechtvrijnu onlancx ter eeren Gods, ende tot stichtinghe des eenvuldighen sanghers by malcanderen vergadert ende uytghegheuen
nae de wijse: Adam ons Vader wel.EEn oorlof-Liedt aenhoort,
Dat ick u singhen sal,
V vermanende voort,
Ga naar margenoot+Te gaen op den wech smal,
Om den ghenaden tijdt,
Seer costelijck beseven,
Ga naar margenoot+Versuymelijck niet quijt
Te worden in dit leven.
Levendich nae den Gheest
Ga naar margenoot+Wedergheboren zijn,
Moeten wy aldereest
Ga naar margenoot+Worden, op dit termijn,
Want niemant sonder dat
En sal Gods Rijck beerven,
Willen wy in de stadt,
S'vleeschs lust moeten wy sterven.
Ga naar margenoot+Sterven s'vleeschs lust quaet,
En verrijsen oprecht,
Als een Goddelijck zaet,
In een goet leven slecht,
Soo moet een Christen kint,
Als zijn Vader ghepresen,
Ga naar margenoot+Gheaert ende ghesint,
| |
[pagina 51]
| |
In alle dinghen wesen.
Ten mach ons baten niet
Dat wy dus zijn ghenaemt,
Als van ons yet gheschiet
Anders dan het betaemt,
Daerom laet ons voldoen Ga naar margenoot+
Onsen Name, ten sijne,
Dat wy nae dit saysoen
Niet en comen in pijne. Ga naar margenoot+
Laet ons altijdt voortan
Ghedachtich zijn, waerom
Dat wy ghenaemt zijn van
Het vrije Christendom, Ga naar margenoot+
Broeders en Susters goet,
Met noch namen seer schoone,
Vruchtbaer wijnrancken soet, Ga naar margenoot+
Sout der Aerden ydoone.
Aen u mijn vrienden lief
Schinck ick dit Liedt present,
Als een memory brief,
Om te maken bekent,
Hoe dat mijn hope staet,
By u noch te vermeyden,
Daer niemant door zijn daet Ga naar margenoot+
Oorsaeck en werdt tot scheyden.
Naedien alle dinck nu
Heeft zijnen tijdt, doorlijdt, Ga naar margenoot+
Daerom vermaen ick u,
In hopen zijt, verblijdt, Ga naar margenoot+
Wy sullen noch hier naer
Weder by een versamen,
Daer gheen scheyden werdt swaer,
In't eeuwich leven, Amen. Ga naar margenoot+
Ten laetsten en vergheet
Ons niet, nae dien dat ghy
Van ons eensdeels wel weet,
Ons goet ghemoedt tot dy,
Oorlof ick segh Adieu,
Godt die wil u bewaren,
| |
[pagina 52]
| |
Tot dat wy op een nieu
Weder by een vergaren.
G. V. E. |
|