Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens, ghemaeckt uyt den ouden ende nieuwen testamente,
(1593)–Anoniem Sommighe nieuwe schriftuerlijcke liedekens–
Auteursrechtvrijnu onlancx ter eeren Gods, ende tot stichtinghe des eenvuldighen sanghers by malcanderen vergadert ende uytghegheuen
[pagina 2]
| |
Nae de wijse: Ghy die niet meer in't vleesch en zijt.
Ga naar margenoot+GOdt schiep den Man eerst al van den begin,
Blies hem het leven in,
End' maeckte om zijn ghewin
Een Vrouwe van zijne beenen,
Den Man tot een hulpe na zijnen sin,
Hy hietse een Mannin,
En heeft haer oock niet min
Ga naar margenoot+Veracht, noch willen vercleenen,
Als zijn eyghen lichaem,
Zijn vleesch, zijn bloet te saem,
Beminde hy haer puere,
Als zijn eyghen vleesch ende natuere.
Een wijse Vrouwe moet ick prijsen dan,
Wel salich is de Man
Die een vercrijghen can
Al in de vreese des Heeren,
T'houwelijck is een eerlijck ghespan,
Die hem recht houdt daer an,
En niet en scheyt daer van,
Malcanderen houden in eeren,
Ghy Mannen al ghemeyn,
Ga naar margenoot+Bemindt u Vrouwen reyn
Als u vleesch en ghebeente,
Ga naar margenoot+Soo Christus dede zijn Ghemeente.
Wie soude niet prijsen der Vrouwen aert
Die smorghens haer verclaert
Als een licht onbeswaert,
Sy doet haer huys gheheel verlichten,
Een wijse Vrouwe met den Man vergaert,
In't houwelijck ghepaert,
Ga naar margenoot+Is zijn troost en welvaert,
Al moet de Vrouwe somtijts swichten,
De Man haer wederpaer
Woont met wijsheyt by haer,
Die in Gods vreese leven,
Want sy is hem van Godt ghegheven.
| |
[pagina 3]
| |
Ghy Mannen veracht niet u Vrouwen wijs, Ga naar margenoot+
Maer gheeft haer lof en prijs,
End' eerbaerheyt jolijs,
Sy gaet boven den fijnen gouwe,
Haer vriendelijck eerbaer wesen propijs, Ga naar margenoot+
Is als der Roosen rijs,
Nae der Schriften advijs,
Sy is ghelijck des Hemels douwe,
Een schoone gulden krans, Ga naar margenoot+
Een glorie des Mans,
Gheen schat gaet haer te boven,
Of een wijse Vrouw' is meer te looven.
Een wijse Vrouwe is haer Man een vreucht, Ga naar margenoot+
Sy verlangt zijn jeucht,
t'Herte des Mans verheught,
Al door haer vriendelijck aenschouwen,
Te recht ghy die wel prijsen meucht,
Want sy al door haer deucht
Haers Mans herte beweucht,
Als hy bedroeft is door't benouwen,
Een wijs Man doet oock dat,
Troost haer als een broos vat,
Als sy dan troost behoeven,
Seer noode soud' hy haer bedroeven.Ga naar margenoot+
Een wijse Vrouwe, nae Petrus woort,
Is onderdanich, hoort,
Haren Man onghestoort,
Op dat sy die t'woort Gods niet ghelooven
Soude moghen winnen door haer accoort,
Sy gaet kuyschelijck voort,
Als den blinden dit spoort, Ga naar margenoot+
Merckt dat sy van Godt is hier boven,
Want haer herte niet en staet
Nae costelijck ghewaet,
Om t'Lichaem te vercieren, Ga naar margenoot+
Sy is saechtmoedich van manieren.
Soude men niet beminnen zijn Vrouwe jent,
Want sy verlaet present Ga naar margenoot+
Al haer vrienden bekent,
| |
[pagina 4]
| |
Om haren Man, uyt reynder herten,
Ga naar margenoot+Haer jonste soo vriendelijck tot hem went,
Wt liefden excellent,
Die in haer herte prent,
Ga naar margenoot+Al lijdt sy somtijts pijn en smerte,
Haer liefde vergaet niet,
Door armoed' noch verdriet,
Want door haer wijse zeden,
Ga naar margenoot+Alsoo't Godt beschickt, is sy te vreden.
Wy lesen in Esdre al van den wijn,
En van den Coninck fijn,
Maer dat die Vrouwen zijn
Ga naar margenoot+Al veel excellenter beseven,
Sy gaet te boven den Roosemarijn,
En haer woorden divijn
Ga naar margenoot+Zijn den Man een medecijn,
Sy reynicht dat huys hier beneven,
Ga naar margenoot+Als water der fonteyn,
Maeckt sy alle dinck reyn,
Van alle vilonije,
Dats een wijs Man een melodije.
Ga naar margenoot+De Mannen hebben seer groot onverstant
Die haer Vrouwen playsant,
Die staen in harer handt,
Ga naar margenoot+Van herten niet recht en beminnen,
T'is teghen natuere, dat seggh' ick u, want
De beesten op het landt,
Die Godt te samen heeft gheplant,
Elck haer wederpaer seere versinnen,
Ga naar margenoot+En houden Gods ghebodt,
Daerom ghy Mannen sot
Die hier in dolen,
Merckt wat uwen Godt u heeft bevolen.
Desgelijcx is een Man in swaer bedwanck,
Die heeft een Vrouwe wranck,
Quaet, spijtich, stuer en stranck,
Ga naar margenoot+Wil hem niet onderdanich wesen,
Sy gaet altijt haren ouden ganck,
Sy wort haer Man een stanck,
| |
[pagina 5]
| |
Dit maeckt de liefde kranck, Ga naar margenoot+
Veel quaets comt daer uyt gheresen,
Och t'is soo swaer een cruys,
Daer't soo gaet in een huys,
Malcanderen sy vernielen,
O dat cost soo menich harer Zielen.
Maer een eerbaer schamel Vrouwe vroet, Ga naar margenoot+
Dat is eens Mans behoedt,
Sy doet den armen goet,
Sy is als een gulden colomme,
Die verciert staet op eenen silveren voet,
En als een keersse soet
Op een candelaer doet,
Verlicht sy dat huys rondtomme, Ga naar margenoot+
Sy en eet soo men siet,
Haer broot in luyheyt niet, Ga naar margenoot+
Sy is vol charitaten,
Haer Man mach wel op haer verlaten.
Prince, wie soude de Vrouwen verleen
Die hoort haer deucht verbreen,
Want haer Man wort ghemeen Ga naar margenoot+
Door haer vermaert by wijse lieden,
Als hy sitt by d'Ouders des landts alleen,
Dus en achtse niet cleen,
Hier mede wil ick hier uyt scheen,
Neemt doch ten goeden mijn bedieden,
Wt liefden ist verbreet,
Tot die de waerheyt weet,
Ghedenckt dit al u daghen,
Op dat wy't naemaels niet en beclaghen.
|
|