|
| |
| |
| |
Hubert van Herreweghen
Burger in het park
Daar loopt een ernstig man,
Wat hem zo erg kan hinderen
is 't grillig, ongebonden
en 't spotten van de kinderen
met scherpe en rauwe kelen.
Als hij het park uit wil,
komt 't toetje van het feest:
en klodders op zijn kleren.
Hoe kan men zich verweren
Meteen hoort hij de stem,
ooit de zo lieve en stille,
nu 't luidst en 't meest,
van 't verre kindje in hem
dat mee zou willen spelen.
Uit ‘Een Brussels tuintje’ (1999).
| |
Luisteren
Ik, als ik scherp toeluister
en ik werk een beetje mee,
hoor ik 's nachts, te Brussel,
Uit ‘Een Brussels tuintje’ (1999).
| |
| |
| |
Bourgeois au parc
Un homme très sérieux marche là-bas
regardé, respecté, redouté
un château-fort en marche.
sans frein sur sa personne,
les rauques et les aigres
Et quand il veut sortir du parc
soudainement, c'est le pompon,
sur ses lunettes un ballon,
sur ses vêtements des giclures;
Comment peut-on se protéger
de ces jeunes chiens enragés?
Il les aurait bien étranglés.
non point douce, ni tendre,
Traduit du néerlandais par Liliane Wouters.
| |
Écouter
Et quand, profondément, j'écoute
il me semble entendre à Bruxelles
Traduit du néerlandais par Liliane Wouters.
| |
| |
| |
Hubert van Herreweghen
Koppel op de Louizalaan
Een meisje met het sierlijk lijf van salamanders
loopt opgericht en wiegt zo listig voor 't gevaar,
bezweert het, daagt het uit en wordt het niet gewaar;
hij wel, die ze aan de arm meevoert, en die is anders:
een alikruik, een slak, een larve van kalanders.
Uit ‘Een Brussels tuintje’ (1999).
| |
Anspachlaan
Schim van een vrouwtje, een magere spreeuw
met een bussel in haar armen,
- Allicht een van dat soort.
Het stijve paar, stijl negentienhonderd
die je op Spéciale Aerts-affiches ziet
of RVS-verzekeringsmaatschappij,
loopt met strak oog en harde kin voorbij.
Sinds jaar en dag is burgerij
van honger wars, maar niet verwonderd
over geïmmigreerd verdriet.
- En 't steekt de hand op!
- Kom, we wandelen voort.
Vandaag draait ook in deze stad
de sleutel op het slot der eeuw.
Uit ‘Een Brussels tuintje’ (1999).
| |
| |
| |
Couple avenue Louise
Une fillette au gracieux corps de salamandre
va, redressée, louvoyant devant le danger,
le conjurant, le provoquant, inconsciemment;
lui, non, qui la tient par le bras, une limace,
un escargot, une larve de charançon.
Traduit du néerlandais par Liliane Wouters.
| |
Boulevard Anspach
Ombre de femme, un malingre étourneau
avec un panier dans les bras,
à croupetons sur le trottoir.
- C'est peut-être un enfant?
- En tout cas, de ces gens.
Le couple constipé, très dix-neuvième
que vous voyez sur les affiches de bière Aerts
l'oeil fixe et le menton pointé, avance.
Depuis toujours, la bourgeoisie,
ennemie de la faim, n'est pas surprise
par le chagrin des immigrés.
- Viens donc, allons-nous en.
Et dans cette ville, aujourd'hui,
dans la serrure de ce siècle, une clé tourne.
Traduit du néerlandais par Liliane Wouters.
| |
| |
| |
Hubert van Herreweghen
Krakeelstraat (Rue de la Querelle)
Hoe kan ik dag aan dag zo dollen?
De dag vanavond herbeginnen,
want 's anderendaags zijn mijn vijf zinnen,
met plukken haar en losse krollen,
alweer feestelijk aan de slag.
Uit ‘Een Brussels tuintje’ (1999).
| |
Rue de la Querelle
Mais comment puis-je m'amuser ici, jour après jour?
Recommencer chaque soir ce qu'était le jour.
voilà ce que je voudrais faire
Car le lendemain mes cinq sens
sont aussi démontés que le seraient
cinq femmes des Marolles,
dans ma ruelle d'un seul homme
avec leurs mèches, leurs frisons,
les filles de joie s'en vont
allégrement reprendre la besogne.
Traduit du néerlandais par Liliane Wouters.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd