Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
Auteursrechtvrij
[Folio 149v]
| |
Na de wijse, Alst begint.
ICk arm schaepken aen der heyden
Waer sal ick henen gaen
Ick moet van Ga naar margenootavrienden en van maghen scheyden
En Ga naar margenootballeen op Christum staen
Ende my op hem verlaten
Dees Ga naar margenootcwerelts jolijt // in deser tijt
En mach mijn siele niet baten.
De wolven Ga naar margenootdwilden my verscheuren
Na mijn bloet hebben sy ghedorst
Maer ten mach hen niet ghebeuren
God de Heere heeft my verlost
En gheleyt wt Ga naar margenootePharaos handen
Dus so moet ick saen // als Abraham heeft ghedaen
Gaen Ga naar margenootfdolen in vreemde landen.
Sy hebben een schaepken ghegeten
Sy en zijn noch Ga naar margenootgniet versaet
Dat wort haer al den dach verweten
Daerom zijn sy dus quaet
So dat sy my hebben verdreven
Wt mijns vaders lant // met grooter schant
De Heere willet haer vergheven.
Sy hebben hem Ga naar margenoothdleven benomen
En oock zijn daghen vercort
Op dat t'rechtveerdich bloet op hen soude comen
Dat van Ga naar margenootiAbel af is ghestort
Sy vervullen haers vaders maten
Sy bedecken haer faem // onder Christus Naem
Maer ten sal hen al niet baten.
Siet aen van Ga naar margenootkAbels rijden
Doen Cains nijdicheyt was groot
Moesten de rechtveerdighe lijden
De Ga naar margenootlPropheten werden ghedoot
Ia Ga naar margenootmChristus selver mede
Ghy brengtse ter doot // met pijnen groot
Dwelck Christus noyt en dede.
| |
[Folio 150r]
| |
Keert doch van u quade weghen
Als Paulus heeft ghedaen
Die de Ga naar margenootnbrieven hadde vercreghen
Om de Christenen te brenghen ghevaen
Te Ierusalem binnen der steden
Als hy heeft Ga naar margenootoverhoort // des Heeren woort
Heeft hy om ghenade ghebeden.
Ick bidde u ghy edel Heeren
Wildy Gods oordeel ontgaen
Wilt Ga naar margenootpu doch nu bekeeren
Van dat ghy hebt misdaen
Ghy brant Gods wtvercoren
Om een seker ghelt, datmen u daer telt
Wildy Gods woort versmooren.
Maer die dit liedeken dichte
Ons Heere wil hem bystaen
Dat hy zijn Ga naar margenootqnaesten stichte
En Gods woort mach doen vermaen
Al soude hy tot eenighen tijden
Den bitteren doot // met tormenten groot
Al voor de waerheyt moeten lijden.
|
|