Salon des variétés

48 der meest geliefkoosde coupletten en comique scènes

XXXVIII.
Pro patria.
Volkslied. Opgedragen aan de leden der Volksweerbaarheid.

C. Buziau.
Tempo di Marcia.

Rijst op, rijst op, gij Ne-der-land-sche scha - - - ren! Om-ringt uw

vorst in rein ac-coord. Zijn trouw wil vast aan on-zen eed zich

pa-ren. Ons hart aan hem, aan ons zijn woord. Zijn au-re-

[p. 89]

 

ool is 't stra-len on-zer glo - - - rie. Hem, zoon des lands, voor wien

 

elk leev' en sneev', 't Sym-bool van recht, de waar-borg van vic-

 

to-rie! De vrij-heid leev'! hoe-zee de Ko-ning leev' 't Sym-bool van

 

recht, de waar-borg van vic-to-rie! De vrij-heid leev'! hoe-zee

 

de Ko-ning leev'!

 

Vol liefdegloed, met recht en eer omgeven,

Rijst, krachtig steeds in onzen roem, de borst.

De koning wijdt aan 't heil des lands zijn leven,

Zijn volk, het sterft in nood ook voor den vorst.

Doch door geen dwang laat ooit de geest zich buigen,

Wij staan voor 't recht, wie 't mocht vertreden beev'!

Tyrannen beeft, wij zwichten niet, wij juichen:}bis.

De vrijheid leev'! hoezee de koning leev'!}

Ja broeders! ja, steeds vrij van slavenbanden,

In zoeten vree, gelukkig trotsch en zacht,

Behouden wij den rang der Nederlanden

Door eendracht, ja, want zij alleen maakt macht.

De tijd is bang en de oorlogsmonden gapen;

Weest broeders steeds, wat ook de toekomst geev',

Wijkt niet voor dwang, maar met goed recht ten wapen,}bis.

De vrijheid leev'! hoezee de koning leev'!}

[p. 90]

 

Vivat de vorst, vivat de Nederlanden!

 

Met dezen kreet staan allen moedig pal.

 

De vrijheid leev', wij minnen onze stranden,

 

Maar, wat hier leev', de koning bovenal!

 

Zij, zoo de grond klein in der volken oogen,

 

Gezegend, wat er aan de kimmen zweev',

 

O moog' ons licht het heil des volks verhoogen! -}bis.

 

De vrijheid leev'! hoezee de koning leev'!}