Parnassus, dat is den Blijen-bergh

Een nieu liedeken, ter eeren van de H. Maria Magdalena.

Op de wijse: Van Courante Hansken.

Magdalena die sonderss’
Laet ons al t’samen prijsen,
Sy wijst den wech als een meesterss’
Om uyt sonden te rijsen.

In sonden zijn wy haer eghelijck

[p. 66]

 

By Godt den Heere bevonden:

 

Ist dat wy volghen haer practijck

 

Soo worden wy ontbonden.

 

Van haer was over al de maer,

 

Sy was een vat vol schanden:

 

Sy quam tot Christum met misbaer,

 

In liefden sy soo branden.

 

Sijn voeten wiesch sy metter spoet

 

Met haere bitter traene,

 

Sy drooghde-se metten hayre soet,

 

En kusten sonder af-staene.

 

Met costelijcke salve me

 

Heeft sy-se wel bestreken,

 

Maer den weerdt dan dier ste

 

En wou haer niet gheneken.

 

Sy hoorde daer soo soeten woort:

 

V sonden zijn u vergeven,

 

Om dat ghy lief hebt soo’t behoort,

 

Maer betert voort u leven.

 

Na Christus doodt soo is sy langh

 

Ghegaen naer een woestijne,

 

Daer leyde sy een leven strangh

 

En diende Godt allijne.

 

Haer oeffeninghe was seer schoon

 

In hoogh te contempleren,

 

Ghelijck sy eertijdts was ghewoon

 

Aen Iesus voet te studeren.

 

Sy wiert ghedraghen alle dagh

 

Van d’Enghelkens seer hooghe,

 

Daer hoorde sy hun sonder verdragh

 

Godt prijsen naer hun vermooghe.

 

Tot heyligheydt en alle deught

 

Was sy altijdt gheneghen,

 

Daer veur heeft sy des hemels vreught

 

Tot haeren loon ghecreghen.

 

Oorlof Princersse Magdaleen,

[p. 67]

 

Bidt Godt veur ons daer boven,

 

Dat wy eens comen daer by-een

 

Al in des hemels hoven.

F.G.S.B.