Parnassus, dat is den Blijen-bergh
(1623)–Anoniem Parnassus, dat is den Blijen-bergh–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Het wasser een rijck borgers kint.Het was een maghet suyver en net
Vyt Dauids stadt gheboren
Het staet geschreven inde Wet,
Van Godt was sy verkoren.
Sy was tot allen stonden
Suyver van alle sonden:
Sy is voorwaer // een spieghel claer
Veur u maeghden eerbaer.
Den Vijf-en-twintichsten van Meert
De maen oudt vijftien daghen,
Den Enghel quam met eeren weert
Tot haer naer Godts behaghen.
Doen was verwondert seere
De edel maghet teere,
Als sy daer sagh // het claer ghewagh
Godts Enghel veur den dagh.
Hy sprack haer aen met groot ootmoet
Ave gratia piena.
| |
[pagina 31]
| |
Van waer soo comt my dese groet?
Sprack die maghet Maria.
Hy sprkack met claer vermonden:
Ghy hebt gratie ghevonden,
Weest niet vervaert // noch oock beswaert
Ghyzijt van Godt bewaert.
Ghy sult ontfanghen eenen soon
Die ghy sult Iesvm noemen:
Hy sal besitten Davids troon,
Eeuwelijck sonder roemen.
Sy sprack: wilt die bedieden,
Hoe’t can in my gheschieden?
Gheen man en kent // oft staet gheprent
In mijn hert ongheschent.
O maghet, en verschrickt u niet,
Godts cracht sal u bewaren:
Elisabeth u nichte siet
Die is boven haer jaeren,
Sy heeft nu met verlanghen
Nochtans een soon ontfanghen,
Ghy sult certeyn // zijn maghet reyn,
En Godts moeder alleyn.
Prince.
Als sy dees woorden hadde ghehoort,
Sprack sy met ootmoet seere:
Laet my gheschieden naer u woort.
Siet de dienstmaeght des Heere:
Terstont quam daer seer crachtich
De Sone Godts waerachtich,
In de fonteyn // suyver en reyn
Veur ons allen ghemeyn.
A.I. |
|