Het Offer des Heeren

[p. 608]

§ ^* Na de wijse: Het daget wt den Oosten.

⁺ OCh siet hoe droeue dingen

Ick v hier vertellen sal
Die my geschiet zijn sonderlinge
Wilt hooren na mijn verhal.

Daer quam al een Raetsheere

Den welcken ick wel can ²⁾
Voor eenen goeden ^† vrient van eere
Maer hy wert my een Tyran.

Hy socht na my seer cloecke

Seggende, hy had eenen Brief
Hy woud my comen besoecken
Hy kende my en hadde my lief.

Als hy my heeft vernomen

⁺ Met een so soeten stem
Hiet hy my willecome
En bad my te gast by hem.

En als hy van my hoorde

Dat ick niet blijuen en mocht
Hy gaf my so lieflijcke woorden
Als hy hem hadde bedocht.

Hy sandt een Boode seer stille

Te Leeuwerden inden Raet
Al om commissie wille
En een Duerweerder nijdich en quaet.

Als sy waren gerede

Sprack hy met valscher hert
Dat ick van mijn waer en werck mede
Sou brengen, hy vriendlijck begeert.

Als ick daer was gecomen

^‡ Seer lieffelijck hy my groet
⁺ Sijn hert en heb ick niet vernomen
Want hy sprack tot my so soet.

Terwijlen deed hy halen

* [n^o. 24.] ¹⁾

1) Over Jacques d'Auchy, in Maart 1559 te Leeuwarden verdronken, en over dit lied, door hem zelven in zijne gevangenis gedicht, 'tgeen niet alleen uit den gebezigden eersten persoon, maar vooral uit het later toegevoegde laatste couplet blijkt, zie boven de aanteekening op bl. 268 vgg. Het lied is ook bij Wackernagel te vinden.

+ Van Jacques hoe hy verraden ende geuangen wert.

2) ‘Kunnen’ in den zin van ‘kennen’, evenals nog tegenwoordig in de platte spreektaal: Verwijs en Verdam, III, bl. 1800.

† Psa.41.b.10. Joa.13.b.18.

+ Eccl.19.c.21.

‡ Mat.26.c.48.

+ Fol. 51 r^o.

[p. 609]

 

Den Duerweerder, die quam an

 

^† Spijtich sprack hy daer voor allen

 

Vangt hem, siet hier is die man.

 

Daer deed hy my aentasten

 

En heeft ghesproken: Hout vast

 

Sy hebben gesocht met haesten

 

Ende my rontom betast.

 

Doen seydick: O mijn Heere

 

Wat hebt ghy nv gedaen

 

Ghy doet v seluen groot oneere

 

Dat ghy my dus hebt verraen.

 

Ick heb op v mijn leuen

 

Betrout, en alle mijn goet

 

Hoe sydy dus ontrou beseuen ¹⁾

 

^* Dat ghy so staet na mijn bloet.

 

Hy sprack: Ick moest v vinden

 

Mijn eedt hebbe ick gedaen

 

Nv zijt te vreden, laet v binden

 

Opt Huys moet ghy met my gaen.

 

Doen ghinck hy my daer lesen

 

Zijn wreede tyrannissche macht

 

En na dat inhout van desen

 

Heeft hy noch na vier mans geuraecht.

 

Ick en wilse niet bedragen ²⁾

 

Maer hebdy in eeniger oort

 

Yemant ouer my hooren clagen

 

Hy sprack: Dat heb ick niet gehoort.

 

Ghy en zijt niet geuangen

 

^* Om eenige misdaet swaer

 

Maer ghy hebt Ketters aengehangen

 

Mijn heeren ten is niet waer.

 

Sydy oock niet een herdooper

 

Neen ick mijn Heeren, hoort my

 

Een doope hebbe ick alleen proper

 

Ontfangen ^† na sHeeren woort vry ³⁾.

 

Ende na de Roomsche Kercke

 

⁺ Hebben sy my geuraecht

 

Dat en is niet Godes wercke

 

Heb ick daer op gewaecht.

 

Daer gaf hy menich suchten

† Pro.12.b.19.

1) Bevonden.

* 1.Re.19.b.10.

2) Beschuldigen of in 't ongeluk storten.

* 1.Pe.4.b.15.

† Mat.28.c.19. Mar.16.b.15.

3) Edel.

+ Fol. 51 v^o.

[p. 610]

 

Al met een droeuich samblant

 

Als hy hem wel beduchte ¹⁾

 

O Jacques moestu vallen in mijn hant.

 

Ick had so wel mijn betrouwen

 

Eylacy op v gefondeert

 

Het sal v menichmael berouwen

 

Ick heb so lang by v verkeert.

 

^* Maer geerne vergeef ick v desen

 

Al wt mijns herten gront

 

De Heer wil v genadich wesen

 

Begeer ick tot alder stont.

 

Jacques ick v wel bedancke

 

Heb ick daer inne misdaen

 

My dunckt voor Godt ick niet en wancke ²⁾

 

Want na mijn eedt moest ick voortgaen.

 

Dunct v desen handel vromen ³⁾

 

Voor Godt en der menschen schaer

 

Den tijt sal noch wel comen

 

Dat ghijt sult worden ghewaer.

 

Hy sandt my in de Stoue ⁴⁾

 

Beyt (sprack hy) men sal v meer

 

Te Leeuwerden van onsen geloue

 

Ondersoecken, en van v leer.

 

Als ick daer sat geuangen

 

Quam binnen mijn Huysurou

 

Doen worde my also bange

 

Als ick sach haer droefheyt en rou.

 

Den Duerweerder met herthede

 

Stont tegen en stiet haer van my

 

Veel waren daer die weenden mede

 

En baden, och laetse comen by.

 

Ten mocht niet lange dueren

 

Sy was beuaen met kindt

 

Als ick haer sach aldus trueren

 

Sprack ick: Och gaet thuys mijn bemindt.

 

⁺ Troost v nv inden Heere

 

Om Godts woort ben ick geuaen

 

Ten sal v niet zijn tot oneere

1) Zich beduchten: vreezen, duchten.

* Mat.5.e.44. Luce.6.c.27.

2) Voor God weifel ik niet, ben ik niet onstandvastig, niet onzeker.

3) Baten; ook vóór ‘vromen’ had ‘u’ moeten staan, wat om het voorafgaande ‘u’ is weggelaten.

4) Stube, kamer.

+ Fol. 52 r^o.

[p. 611]

 

^† Want ick hebbe niemant misdaen.

 

Sy antwoorde my: Die Heere

 

Stercke v inder waerheyt

 

Strijt vromelijck tot zijnder eere

 

^† Die Croone is v bereyt.

 

Och mocht ick by v steruen

 

Dat waer my een groote vruecht

 

En by v tleuen beeruen

 

Mijn hert sou zijn verhuecht.

 

Och Suster wtuercoren

 

En hebt doch geen verdriet

 

Al moet ick nv wat treden voren

 

^* Den wille des Heeren geschiet.

 

Den Duerweerder mocht niet lijden

 

Ras gaet van hier, heeft hy vermont

 

Ick seyde: Och laet God betijden

 

Met ons noch een cleyne stont.

 

Daer worden wy gescheyden

 

Van een met groote droefheyt

 

Die Heere die wil ons bereyden

 

Blijschap inder eewicheyt.

 

Jacques heeft dit gesongen

 

Daer hy lach geuangen swaer

 

Geweldich is hy door gedrongen ¹⁾

 

^‡ En rust nv onder den Altaer.

† 1.Pe.4.b.15.

† 4.Es.2.f.44. 2.Ti.4.b.8. Apo.2.b.10.

* Mat.6.b.10. 26.d.41.

1) Met groote geestkracht is hij door de enge poort, door den smartelijken doodstrijd gedrongen in het eeuwig heil.

‡ Apo.6.a.9.

1) Over Jacques d'Auchy, in Maart 1559 te Leeuwarden verdronken, en over dit lied, door hem zelven in zijne gevangenis gedicht, 'tgeen niet alleen uit den gebezigden eersten persoon, maar vooral uit het later toegevoegde laatste couplet blijkt, zie boven de aanteekening op bl. 268 vgg. Het lied is ook bij Wackernagel te vinden.