|
| |
Een nieuwe samen-spraek, tusschen de Koninginne, en de drie Bevelhebbers, die gekoosen zijn om het Oppergesagh van de Engelsche vloot te hebben, als namentlijk: den Ridder Richard Haddok, den Vice-Admirael Killigrew, en de Ridder John Aschby, die nu alle haer afscheyt van haer Majesteyt de Koninginne genomen hebben, het welck men in dit volgende Lied kan lesen of singen.
| |
Stem: Wel wat hoor ick al voor plagen.
Wy komen met eerbiedigheden,
Tot u O Majesteyt getreden,
| |
| |
En versoecken van u te gaer,
Also dat onse vloot leyt klaer,
Om 'er mee uyt te Zeylen maer.
Daer is alleen na mijn verlange,
Want 'er ons welvaert heel aenhange,
Maer de Hollandse helden vry,
Och waren die der nu oock by,
Want sy passen daer op seer bly.
Wy sullen daer met Gods genade,
Op haer desseynen wel slaen gade,
En waert dat zy ons quamen by,
Eer de Hollanders by ons zy,
Om het te helpen uyt de ly.
Wel laet geen uur of ty verloopen,
Jck sal op u stellen mijn hoope,
En loonen u wel naer waerdy,
Datelijck op, wie dat het zy.
Wy sullen al ter goeder trouwe,
Zijt vry versekert dat u zin,
So men dan die Verraders vind.
Wel toont u dan als trouwe helden,
Gy weet hoe mijn Gemael hem stelde,
Voor sijn Vyanden heel ontbloot,
Wat is 'er niet meenige schoot.
| |
| |
Maer God heeft hem 't leve,
Gespaert in de uytterste noodt.
Js het niet schrickelijck om hooren,
Dat die tot hullip ons had verkooren,
En door haer klagten en gebeen,
So gingen wy naer Engelandt heen,
Nu willen zy ons selfs vertreen.
Maer God die dese valse daden weet,
Die sal ons met sijn genaden,
Oock hellepen aen alle kant,
Jck stel het alles in sijn handt,
Voor sijn Leer, en voor 't Nederlandt.
De Kroon begeerde wy niet te dragen,
Was het niet om te onderschragen,
De Protestanten ware leer,
Die men socht te helpen om veer,
En houden die staen tot Godes eer.
Wy sullen daer ons vlijt voor throone,
Voor Godes kerck, U staf en Kroone
Sal men daer mee oock houwen staen,
God wildet laten ons na vergaen,
Moet ons de Heer tot mortels slaen.
Wel gaet dan in des Heeren name,
Doet so op dat u eer en faeme
Uytroept van u Manhaftigheyt,
Dat gy bent die door wijs beleyt,
Verlost hebt en haer magt verspreyt.
O Godt wilt nu u zegen geven,
Op onse vloot, en t'aller wegen,
| |
| |
Ons hellepen aen alle kant,
Och hoe veel zijn in Engelandt,
Tot ons verderf zijn aengespant.
Sa wacker dan Hollanders en Zeeuwen,
Laten wy voor het geloof als Leeuwen
Te Landt en water strijden gaen,
Het leyter nu eerst recht op aen,
En Vrouw en kind'ren doen vergaen.
|
|
Auteursrechtvrij