Nieu lied-boeck ghenaemt den nieuwen en vrolijcken Amstelredamschen doele-vreught

[Wel dus bedroeft joncvrou]

Op de stemme: Lestmael gingh ick ter iacht.

Ionghman.

VVEl dus bedroeft Joncvrou
Mijn liefste Lief verheven
Waer toe soo grooten rou
In tbloeyen van u leven?
Hoe komt datmen u oogen ziet,
Met traentjes nat door groot verdriet,
Wat leet is u gheschiet?

Dochter.

Jonghman vraegt ghy noch dat

Wat leet dat my komt quellen,
Ghy vraeght na 'tkundigh pat,
Als veel loose Gesellen,
Oft ghy mijn schoon voor ooghen vleyt,

[p. 23]

 

Ghy hebt achter mijn rug gheseyt

 

Ick spotte met de Meyt.

 

 

 

Ionghman.

 

Jonghvrou dats klappery,

 

Mijn Hert dat is ghelogen,

 

Mijn Lief ghelooft doch my,

 

Wilt u traentjes af-drogen,

 

Mijn komst geschiet op trou en eer

 

gelooft de Klappers nimmermeer

 

Die ons benijden seer.

 

 

 

Dochter.

 

Jonghman u woorden soet

 

Ontraden my het sorgen,

 

Doch of u hert is goet

 

Dat is voor my verborgen,

 

Doch so ghy my bemindt Jonghman,

 

So toont daer een merc teecken van

 

Ick ben te vreden dan.

 

 

 

Ionghman.

 

Om dat ghy brave vrou,

 

Niet meer behoeft te vreesen,

 

Soo sult ghy dan mijn trou

 

Terstont versekert wesen,

 

Daer is mijn handt, mijn lief, mijn lust,

 

Op trou wort ghy van my gekust,

 

Mijn Engel zijt gherust.

 

 

 

Dochter.

 

Jonghman nu is mijn hert

 

Van alle druck ontslagen,

 

Ick ben bevrijt van smert:

 

Adieu bedroefde dagen,

 

Al wat voor desen is gheschiet,

 

Dat ick uyt liefden u toe liet,

 

Dat roert de Klappers niet: