Nieu lied-boeck ghenaemt den nieuwen en vrolijcken Amstelredamschen doele-vreught
(1627)–Anoniem Nieu lied-boeck ghenaemt den nieuwen en vrolijcken Amstelredamschen doele-vreught– AuteursrechtvrijOp de stemme: Kitse Almande.
O Eenich voedsel van mijn jeught,
Fonteyn van mijn gheluck en vreught,
Vrouw van mijn vrye wil, Goddinne
Dien ick meer als mijn selven beminne:
Lief op wien ick staegh, of ick zit, of ick stae,
Of ick drinck, of ick eet, of ick slaep, of ick gae,
Of ick reys, ren, rijdt, of ick vaer,
Of ick spreeck, of ick zwijgh, of ick dicht, of ic schrijf,
Of ick rust, of ick woel, of ick loop, of ick blijf,
Denck altijt voor en naer:
Seght waerom ghy versmaet,
En niet genieten laet
| |
[pagina 10]
| |
Uwe gonste daer ick soo naer trachten,
Beyd by daghen en by nachten?
Hebt ghy niet langh genoegh beleydt
't Gezicht van mijn standvasticheydt,
Vooghdesse van mjin ghedachten:
Waerom wilt ghy my dan verachten?
Ben ick slim, ben ick scheef, ben ick lam, ben ic manck?
Of te kort, of te lanck, of te ranck?
Ben ick oudt, ben ick koudt, ben ick stijf,
Of te vroet, of te mal, of te ruym, of te nau?
Ben ick geel, ben ic scheel, ben ick grijs, ben ic grau,
Wat schort mijn doch aen 't lijf?
Ben ick oock mismaeckt van leen?
Te plomp of boertsch van seen,
Wat belet u doch o Goddin u zinnen?
Dat ghy my niet meer wilt minnen.
Of ist dat den Heeren Heer
Wt gonst u Ouders heeft wel eer,
Met synen gulden dau bereghent,
En met schat meer als mijns ghezeghent?
O Goddin, dien ick min, dien ick eer, dien ick acht,
Dien ick vier, dien ick dien, dien ick volgh, dien ick wacht,
Dien ick kies, dien ick keur, dien ick vry,
Dien ick lock, dien ick lonck, dien ick bid, dien ick smeeck,
Dien ick kus, dien ick streel, dien ick vlay, dien ick spreeck,
Dien ick troost, dien ick voegh, dien ick vry:
Segh sal dan het aerdsche goet,
Dat meest de menschen doet
In gheneuchten leven en in rusten,
Nu beleten onse lusten.
O Lief dats teghen alle reen,
Dus seght u Slaef niet langher neen,
Op dat wy moghen met ons beyden
Een volkomen leven leyden,
So vol weeld, vol gemack, vol geluck, vol gheneughd,
Soo vol lust, so vol rust, soo veel lof, soo vol deughd,
Soo vol staet, soo vol baet, soo beleeft,
Dat noyt vrou met haer man, dat noyt man met syn vrou,
Soo veel vreughd en vermaeck, soo veel heyl door de trou,
Op d'Aerde ghenoten heeft,
Dus schoone maeckt een ent
Van mijn bedroeft elent,
En op dat wy beyde in vreughden leven,
Wilt my het jae-woort geven.
Ick zweer u dat ghy dan aen-vaerdt
Een blijden Hemel op der aerdt,
Want dan mijn Engel mach vermaken
Daer sal ick met vlijt naer haken:
Wat ghy prijst, wat ghy drijft, wat ghy acht, wat ghy mient,
Wat ghy wilt, wat ghy wenst, wat u lust, wat u dient
Sal ick noch wenschen staegh:
En weer om wat ghy doet, wat ghy haet, wat ghy schelt,
Wat ghy warst, wat ghy laeckt, wat u moeyt, wat u quelt,
Oock schouwen als de plaegh,
U rust sal zijn mijn rust,
U blijdschap al mijn lust,
En om u met Lof en Ziel te vieren,
Sal ick al mijn krachten stieren.
|
|