Het nieuwe Nassouse trompetje

Blasende veelderhande Victory-gesangen, bevochten door de Princen van Orangien; als mede de voornaemste Veld- en Zee-slagen die in haer tijden voor-gevallen zijn

Victory-liedt van de slagh voor Santvoort.

Stem: Den lustelijcken Mey, Christus playsant.

DOe men schreef sestien hondert Jaer,
Drie-en-vijftigh wilt hooren,
Doen quam den Engels-man voorwaer
Op ons kust met verstooren,
Lagh voor Tessel met groote macht,
Rooven, Steelen was sijn gedacht,
Daer toe was hy genegen, Als die Zee-rovers plegen.

Soo haest ons Tromp kost worden ree

Quam hy sonder vertsagen,

[p. 123]

 

Al met sijn Schepen snel in Zee,

 

Om haer van daer te jagen;

 

Augustus acht is 't aen gegaen,

 

Tromp deedt elck Capiteyn vermaen,

 

Dat niemandt sou bezwijcken,

 

D' een d' ander niet af wijcken.

 

 

 

Maer strijt voor 't lieve Vaderlandt

 

Als vroome Batavieren,

 

Dat wy verstaen onsen Vyandt,

 

Die ons soeckt te spolieren;

 

Sprack tot sijn volck kleyn ende groot:

 

'k Sal u voor gaen tot in der doodt,

 

Als een vader der Helden, Tegen 's Vyants gewelden.

 

 

 

Soo onsen Tromp haer heeft verpreyt,

 

Quamen zy fel aen brommen:

 

Ons Tromp was oock tot Slaen bereyt,

 

Den Ruyter sonder schroomen:

[p. 124]

 

Wy trompten daer al met accoort

 

Dat men te Haerlem heeft gehoort,

 

Trompten sonder vertoeven,

 

Den Brit moest Trompen proeven.

 

 

 

Witte Wittens nam doen sijn ganck

 

Naer Tromp al met verblijden,

 

Al wast den Brit tegen sijn danck,

 

Hy heeft het moeten lijden:

 

Zy hebben 't daer by een geset,

 

Den Windt en Weer heeft haer belet,

 

Slaen mosten sy verbeyden

 

Eer Tromp van haer wou scheyden.

 

 

 

Des Sondaeghs tien was 't Weer bedaert,

 

Doen heeft ons Tromp begonnen,

 

Den Ruyter heeft hem snel verklaert,

 

Met den opganck der Sonnen:

 

Wy Trompten doen sonde verdragh,

[p. 125]

 

Het wasser veel haer Jonghsten dagh,

 

Door Trompen zijn gesoncken,

 

Door schooten som verdroncken.

 

 

 

Jan Everts, ons Vies-Admirael,

 

En wou van Tromp niet mijden:

 

Maer sy Trompten niet al-te-mael,

 

Veel hielden haer bezijden:

 

Lapper, Sommer, en Schout by nacht,

 

Toonden met Trompen oock haer kracht,

 

Meer ander uytgelesen, Als Helden weert gepresen.

 

 

 

Wy hebben oock als doen ter tijdt

 

Van haer Schepen verslagen

 

Wel twintigh in dien grooten strijdt,

 

Door Trompens snelle lagen:

 

Haer Vies Admirael was niet vry

 

Sonck met een van ons zy aen zy,

 

Den wreeden Mars bloedt gierigh,

[p. 126]

 

Regeerden daer seer vierigh.

 

 

 

Want, laet in het Gevecht seer fel

 

Is oock ons Tromp Geschooten,

 

Dat heeft meenigh fraey Boots-gesel

 

Beklaeght, en oock verdrooten:

 

Een Kogel die heeft hem geraeckt,

 

Die heeft hem van 't Leven ontschaeckt:

 

Ick hoop dat Godt sal geven

 

Dien Heldt het Eeuwigh Leven.

 

 

 

Voor 't Vaderlandt heeft hy gestreen,

 

Spanjen eertijdts doen beven:

 

Voor 't Huys Nassou, en voor 't gemeen,

 

Oranjen deedt hy streven:

 

Voor Duyns zijn daden heeft getoont,

 

'k Hoop dat dien Heldt sal zijn gekroont

 

By die Hemelsche scharen, Daer wy ook gaeren waren.

 

 

 

Laet ons den Heer dan met ootmoet,

[p. 127]

 

En met gevouwen handen

 

Bidde, vallen voor Godt te voet,

 

Voor onse vrye Landen;

 

Dat Godt toch sijnen Zegen wendt,

 

Ons goede trouwe Harders sent,

 

Die 't Landt in goe manieren

 

Mogen getrouw Regieren.

 

 

 

Oppersten Prins ons toe-verlaet,

 

Wilt toch ontrouw uyt-roeyen,

 

Dat tweedracht uyt ons Landen gaet,

 

Laet Liefd' en trouw toch bloeyen,

 

Dat bidde ick u tot besluyt,

 

Sterckt doch die Groen Oranje Spruyt,

 

Dat sy vreedsamigh blijven,

 

Als tacken van Olyven.