Het nieuwe Nassouse trompetje

Blasende veelderhande Victory-gesangen, bevochten door de Princen van Orangien; als mede de voornaemste Veld- en Zee-slagen die in haer tijden voor-gevallen zijn

Van de zeeslagh van 't schip de Haen.

Stem: Ontwaeckt gy Batavieren koen.

HOort toe ghy Helden onvertsaeght,
Die 't Lijf al voor Oranje waeght,
Ten dienst van de Koop-lieden,
Heer die moet hier zijn gewaeght;
Men heeft het zien geschieden.

Den derden April voeren wy uyt,

Van Amsterdam om eer en Buyt,
In de Noordt-Zee met streven,

[p. 39]

 

Daer quamen ons twee Duynkerckers aenboort,

 

Maer d' een is daer gebleven.

 

 

 

Den Capiteyn van de Witte Haen,

 

Cornelis Jansz was zijn Naem,

 

Dien vromen Helt verheven,

 

Die voerden ons soo lustigh aen,

 

Dat deedt den Vyandt sneven.

 

 

 

Jan de Nassou al van Nieupoort

 

Die klampten ons alder eerst aen Boordt,

 

Maer hy most het besueren,

 

Wy hebben hem in de grondt geboordt,

 

En doen saghmense treuren.

 

 

 

Ons Capiteyn een vroom Helt

 

Heeft sijn Canon soo braef gestelt,

 

Op de Duynkerckers boorden,

 

Hy schoot soo vreeslijck met gewelt

 

Datmen het schreeuwen hoorden.

[p. 40]

 

Van 's morgens t' achten tot den Noen

 

Sagh men elck een zijn beste doen,

 

Maer spijt Duynkerck en Spanjen:

 

Speck Jan most onder wilt dit bevroen,

 

Doen planten wy Orangien.

 

 

 

Den Haen was alsoo seer verstoort

 

Dat hem twee gelijcken quamen aenboort,

 

Hy beet en stack met Spooren

 

En sloegh zijn vleugels aen allen oort

 

Den vyandt gaf 't verlooren.

 

 

 

Den een had achtien Stucken te boort

 

En gaven vyer so dat behoort

 

Den ander desgelijcke,

 

Drie Mannen tegen een aen boort

 

Noch wou den Haen niet wijcken.

 

 

 

Ons Capiteyn als een Batavier

 

Stont op de Campanje als een Muer

[p. 41]

 

En hielt seer goe Slagh-oorden,

 

Hy bad Godt aen sonder getreur,

 

Sijn vyandt te geworden.

 

 

 

Ons Luytenant oock niet besweeck

 

Hy dickwils uyt de Poorten keeck

 

Sijn vyandt sonder flouwen,

 

Hy riep Matroosen houdt goede moet

 

Wy sullen 't Velt behouwen.

 

 

 

Een Noodt loodt dat den vyandt schoot

 

Bracht onsen Capiteyn ter Doodt:

 

Dien braven Helt verheven:

 

Het welck ons alle seer verdroot

 

Godt geeft hem 't eeuwigh leven.

 

 

 

Onsen Hoog-Boots-Man onverflout

 

En ons Quartier-meester seer stout,

 

Die riep al sonder sneven,

 

't Sa lustigh Maets houdt goede moet

[p. 42]

 

Want hy moet ons begeven.

 

 

 

Nieupoorters en Duynkerckers mee

 

Komt weer met u Schepen in Zee,

 

Op de Hollandtsche Kusten,

 

Hollandtsche Kaes hebben wy ree,

 

Of u daer mee af lusten.

 

 

 

Hebt ghy den Haen zijn Kam gescheurt

 

Van 't Vleys hebt ghy u niet besmeurt,

 

Sijn Spooren zijn behouwen:

 

Sijn vleugels en staert staen even trots

 

Hy kraeyt noch sonder flouwen.

 

 

 

Oorlof Duynkerckers wie ghy zijt

 

Wy gaen ons bereyden tot den strijdt:

 

Dies varen wij Texel binnen,

 

Soo u meer lust soo komt subijt

 

Wy sullen weer beginnen.