De nieuwe Mercker haringh-vanghst ofte het Monickedammer welvaren

[p. 80]

Herders Liet,

Stemme: Rosemont die lag gedoken.

SYlvia ginck Water halen,
Aen de blinde Liefs Fonteyn,
Met so quam haar Herder dwalen
Met sijn Schaepjes in het pleyn,
Dat hyse aansprak terstont.
En Kustese voor haar roder mont.

Sy was stuers en wou weg vlieden,

Eer sy 't water had gehaalt,
Maar hy gink sijn gunste bieden
En bad haar niet en smaelt,
Op mijn Boere kleetje kleen
Want het is ons dragt gemeen.

Nog seyd sy 'k begeer geen Herder,

Maar ik wil aan jonger helt
Darom wijkt wat verder,
En gaat dwalen in het velt.
Of aan 't naest gelegen strant,
Want ik min een ander quant.
Gy sult evenwel niet vlugten,

[p. 81]

 

Sprack hy tot de Herderin,

 

Of ik blijf in duyster sugten,

 

Stervende in uwe min?

 

Doen vermurfde hy haer hert

 

En breeg weer liefde voor sijn smart.

 

Ik mag wel geluckig noemen,

 

Gy hebt my mijn Ziel ontrooft,

 

Ontfangt desen krans van bloemmen,

 

Set hem op u kralend',

 

Leeft met my in eer en deugt,

 

En hanteert slegts reyne vreugt.

 

Sy bedankt hem voor de gaven,

 

die hy haar uyt goetheyt dee

 

En sy gink sijn hitte laven,

 

En hy dreef met haar Vee,

 

Nog wat verder 't Bosch waart in

 

daar koelt hy sijn heete min.