De nieuwe Mercker haringh-vanghst ofte het Monickedammer welvaren

Een Nieuw Vryers Liet,

Stemme Philedaatje hoe lang is't gelede

IN eene der Noorder steden,
Quam ik savonts eens getreden
Op een Kermis hoort dit aen,
Daer sag ik een meijsje staen,
't Was een dierten Fluks van leden,
Fray van boven tot beneden,
Stracks was ik daer toe gesindt,
Dog ik wist niet wie het wesen,
Mogte die ik had bemint,
Stracks was ik daer toe gesint,
Ik wist niet wie ik had bemint.

Maer doe ik haer kon bekennen,

Ging ik my na haer toe wennen,
Seyd tot haer vind ik u hier,
Ja sprack daer dat soete dier,
Doen ben ik met haer geloopen,
En in stilte weg gesloopen,
'k Bragt haer in huys by har vaer,
En daer saten wy so wy so wy so wy so by malkaer,
Daer saten wy so te gaer,

[p. 69]

 

Met ons alleen by malkaer,

 

Doen ik moede was geseten,

 

Sprack ik Vryster ik ga' eten,

 

Wilt my nu uytlaten gaen,

 

Daer meed ben ik opgestaen,

 

Sy heeft my doen uytgelaten,

 

Dog eer ik ging mijner straten,

 

Vroeg ik haer of sy by my,

 

Dese Nagt wou wesen wesen wesen vrolijk ende bly,

 

Ik vroeg haer of sy by my,

 

Wesen woud vrolijk en bly,

 

't Was ontrent quaertier voor negen,

 

Doen ik haer by mijn gekregen,

 

Heb wy gingen door de stad,

 

Daer ik groot vermaeck in had,

 

Juyst quam daar een ander Vryer

 

Na haar Huys dog dese stryer,

 

Quam vergeefs hy most weer heen,

 

Met een brave blauwe, blauwe, met een blauwe scheen,

 

't Was te laet dies most hy heen,

 

Met een brave blauwe scheen,

 

Hy was gantsch met wel te vreden

 

Dog het most nu zijn geleden,

 

Daerom ging hy haestig heen,

 

En is na een aer getreden,

 

Die met hem is uytgegaen,

 

Al ons wenschen en verlangen,

 

Was om hem te spreeken aen,

 

Juyst quaem hy daer met,

 

Sijn Soete Lieve Meysje ingegaen,

 

Doen was 't wek-kom met u twee,

 

Al 't geselschap was in vree,

 

Dog hy sat bedeest te kijken,

 

Dat ik met sijn lief ging strijcken,

 

Maer ik stelden hem gerust,

 

En daer op wiert eens gekust,

 

'k Seijd daer is niet aen gelegen.

[p. 70]

 

Blijft haar evenwel genegen"/>

 

Gy kunt dagelijks by haar

 

Komen, en dan spreken spreken, spreken, spreken met malkaar,

 

Neemt haar dit niet qualick af

 

Dat sy my dees gunste gaf.

 

Daar mee was ons praat ten enden,

 

Doen ging ik mijn Ogen wenden,

 

Na mijn Vryster, en diaan;

 

Scheen daar wel voor my te staan,

 

Daer manqueerde niet een siertje,

 

Aan dees Maget, want dit diertje,

 

Leek volmaakt te zijn in als,

 

Wy hadden veel vrindelijk en soet, en soet, ja soet gekals,

 

De Nagt was my veel te kort,

 

'k dagt dat hy was om gesnort,

 

Doen het tijt was om te scheyden,

 

Doen ging ik haar weer geleyden

 

[...]a naar Huys alwaar ik mijn,

 

Afscheyt nam, en seyd 'k sal zijn,

 

Altijt danckbaar voor die eere

 

Daar mee gy my ging ver-eeren,

 

't wijl den ander met verdriet,

 

Stond vergeefs na u te wagten, wagten, en gy waart daar niet,

 

Darom Vryers 'k seg voor 't lest,

 

Vroeg te komen is het best.