Nieuwe geestelycke liedekens, tot godtvruchtig gebruyck der jonckheydt in den catechismus

34. Liedeken.
Eedt van getrouwigheyt aen Godt.

Stemme: J'ai fait un choix, je veux, qu'il dure.

O Soetsten Godt, ô liefsten Heere,

k'Wil u beminnen, t'eenigh goedt;
Tot uwe liefde ick my keere,
Daer en is geen geluck soo soet.

k'Heb keus gedaen, k'wil dat hy dure,

Soo lanck uyt my sal asem gaen:
t'Sal al verkeeren in nature,
Maer ick sal verandert staen.

Op dees leegh-plaets t'moet al verdryven,

[p. 54]

 

En t'eyndight synen loop hier al;

 

Maer gy altydt sult minsaem blyven,

 

Ick altydt u beminnen sal.

4.

Gaet aen, gaet wereldts schoon aenschouwen,

 

Uw' glans my te vergeefs verweckt:

 

Op mynen Godt steunt myn betrouwen,

 

Ander goedt my niet meer en treckt.

5.

Waer op ick sou myn hoop' doen rusten,

 

Op eenen stondt vlucht alle dingh;

 

t'Syn al verganckelycke lusten,

 

Hier sien ick maer veranderingh.

6.

Slaen ick myn oogen op de roosen,

 

Myn herte wordt daer door geraeckt:

 

Maer quaelyck staen sy in het bloosen,

 

All' hun schoonheyt niet meer en blaekt.

7.

Dees nieuwe wey bloeydt in verblyden,

 

Wanneer de soete Lent sich stelt:

 

Maer in den winter, bitter lyden,

 

Alles treurt op ons droevigh veldt.

8.

Moet alles in nature wycken,

 

Dat gy den oorspronck liefde geeft:

 

Kan liefde tot een schepsel blycken,

 

Als men voor synen Schepper leeft?

9.

t'Is onrecht aen syn liefde geven,

 

Te deylen uw' genegentheydt:

[p. 55]

 

Tot mynen Godt word' ick gedreven,

 

Hy treckt my tot stantvastigheydt.

10.

Godt van myn Ziel, voor u ick buyge,

 

Gy siet my voor u voeten neer:

 

Ick u beloof, ick u getuyge,

 

U kies ick, en geen ander meer.

11.

Om te verkiesen uw' genuchten,

 

Moet ick versaecken s'wereldts schyn;

 

Ist dat ick stervende sal suchten;

 

t'Sal een sucht van uw' liefde syn.

12.

De vreede doodt en kan met t'leven

 

My nemen noyt soo weerden pandt:

 

Ist dat ick u hier liefde geve,

 

Wat soet vier sal syn s'Hemels brandt!