Een nieu Guese liede boecxken

Een Claech Liedt der Nederlandtsche verdreuene Christenen.

Op de wijse vanden C.xxxvij. Psalm. Als wy aen dat water tot Babel clachtich.

Als wy aen die Riuieren Oostwaerts saten,
Zijnde gedachtich, hoe gants is verlaten
Vwes, O sions huys int Nederlandt:
Daer hebben wy moeten met groote schant
Onse Lofsang end ons Psalmen hangen
Aen den Pijnappelboom met grooten prangen.

Daer hebben sy die ons souden vereeren
Ons Broeders zijn in leuen ende leeren,
Spotlick met ons gehandelt, somen siet,
Haer steden mochten wy bewoonen niet,
Haer straten sonder gekijf niet betreden,
Om dat wy niet en volchden hare zeden.

Als sacramentschenders sy ons verdreuen,
Als Beeldestormers, ende daerbeneuen
Als die Godt beroofden zijn eere groot:
Om dat wy hem in hout ofte in broot
Niet conden vinden, maer lieuer geloouen,
Dat Christus sit ter Rechterhant hier bouen.

Wilt O Heer dees menschen seer opgeblasen

[fol. 23v]

 

Te verstaen gheuen, hoe seer dat sy rasen

 

Jn hooueerdy, ende in ouerdaet:

 

Haer swelgen, suypen, brassen bouen maet

 

Financy, woecker, daerme sy vercloecken

 

Haer naesten, diens verdruckinge sy soecken.

 

 

 

Maer wy willen altijt O Heer gepresen

 

V ende v suyuer woort gedachtich wesen

 

Hier toe wilt ons helpen door v gena,

 

Dat wy daer van niet wijcken vroech noch spa:

 

Jn liefde tuwaert laet ons altijt bloyen

 

En tot liefd onses naesten ons bespoeyen.

 

 

 

Ons herte smelt als wy zijn Heer ghedachtich,

 

Hoe wy vercondichden uwe woort crachtich,

 

Jnt Nederlandt, ter Werelt openbaer:

 

Hoe dat wy met veel volcx ghinghen aldaer

 

Offren die Caluer onser lippen reyne,

 

Jn Christo onsen Verlosser alleyne.

 

 

 

Wilt O Heer Godt, die Spaeniaerden ghedincken,

 

Die onse Lichamen ginghen verdrincken

 

Als sy die Religy verdreuen fel:

 

Ghedenckt des Bloetraets, die daer riep seer snel:

 

Hanght, Worcht, en doot, Roeyet wt totten gronde,

 

Dat sy niet weder commen tallen stonde.

 

 

 

Ghedenckt o Heer der staten deser Landen

 

Die dees vreemde Nacy gauen in handen

[fol. 24r]

 

Tgewelt des Lants, om ons te dooden al:

 

Ghedenct der Papisten, die groot en smal

 

Haer als Spaensche Esels lieten ghebruycken

 

Meynende daer door Gods Woort te doen duycken.

 

 

 

Princelijcke Godt, laet v eens ontfarmen

 

End wilt ouer ons Vaderlant erbarmen,

 

Dat uwe waerheyt daer niet blijft versmoort

 

Verdrijft die Afgoden dienaers discoort

 

Dees vreemde Nacy, die v doch niet kennen,

 

Op dat de vromen (Heer) van v niet wennen.

Liefde vermacht al fecit. Anno, 1573.