Het nieuwe Princesse liedt-boeck

Of het Haeghse spelde-kussentje, bestoocken met schoone nieuwe luyeren, kapproen ende kraecke-beentjes, midtsgaders het Amsterdams Volewycks-schuytje

Samen-spraeck, tusschen Celidon en Laura.

Op een aengename Voys.

KOmt schoone Herderin,
Mijn Laura die ick min
Komt treet met my te Velde in

[p. 39]

 

Want siet den Dageraet,

 

Seer lieffelijck op staet

 

Komt Liefste want het wort te laet.

 

Laura.

 

Beminde Celadon

 

'k En sien noch niet de Son,

 

Dat sy gedaelt is op ons bron

 

Want hier al in dit dal,

 

De menschen slapen al

 

Laet noch gesloten onse stal.

 

Celadon.

 

Wel hoe schoon Laura Maeght

 

Ghy zijt mijn Son die daeght,

 

Want uwe schoonheyt mijn behaeght

 

U glans die licht soo ver,

 

Schoonder als Lucifer,

 

Die schoone klare Morgenster.

 

Laura.

 

Stilt Herder dit gepraet,

 

En naer u rust toe gaet

 

Ick bid u gy mijn slapen laet,

 

Want siet so haest Auroor

 

Daelt op het Hemels spoor

 

Sal ik gaen met mijn Schaepkens door.

 

Celadon.

 

Neen Lief gaen wy nu bey

 

Want het is inde Mey,

 

Vergunt my d'eer dat ick u ley

 

Want siet ach Lief ick sal,

 

Al van dit groene dal

 

Maken een Kroon van Bloemkens al.

 

Loura.

 

Ick weet wel soete Vrint,

 

Dat gy mijn seer bemint

 

Daerom ben ick to u gesint

 

Ick sal dan ras op staen,

 

Schieten mijn kleeren aen,

 

En met mijn Schaepkens weyden gaen.

 

Celadon.

 

Mijn uytverkoren Bruyt,

 

Devreught mijn hert ontsluyt

[p. 40]

 

Dat ghy behoort mijn droef geluyt

 

Kom kom mijn Laura kom

 

mijn overschoone blom,

 

Kiest mijn voor uwen Bruydegom.

 

Laura.

 

Neen Herder 't is noch tijd,

 

Het dient noch wat gevrijd

 

Wel waerom gy so haestigh zijt

 

Neen neen mijn lieve maet,

 

Te haestigh dat is quaet

 

Daerom versint met wijsen raet.

 

Celadon.

 

Regeerster van mijn hert

 

Voedesse van mijn smert,

 

Ach dat u ziel beweeght eens wert

 

Gy zijt die mijn ontstelt

 

d'Oorsaeck is u schoon velt,

 

Dat Celadon van liefde quelt.

 

Laura.

 

Herder stilt dit geklagh,

 

Ick my wel spoeden magh

 

Want het wort spaey al op den dagh

 

mijn Vee dat siet al om,

 

Dorstigh naer kruyt en blom

 

Sy waren geeren aen den bron.

 

Celadon.

 

mijn Laura ick gan mee,

 

Ick bid u weest te vree,

 

Want ick gaen naer de selve stee,

 

Daer ik in 't Ieugdig dal

 

mijn lieve Boecxens al,

 

By uwe Schaepkens leyden sal.

 

Laura.

 

Adieu ick gaen wat voor,

 

mijn Schaepjens loopen door

 

Sy sullen doolen in het spoor.

 

Celadon.

 

Ach Lief stelt u gerust,

 

Gy maeckt mijn hert vol lust,

 

Ach Liefste Bruyt noch eens gekust.

Finis.