Het nieuw Amsterdams minne-beekje
(na 1679)–Anoniem Het Nieuw-Amsterdams minne-beekje–
AuteursrechtvrijOf het thee geselschap der Haaghse jufferen
[pagina 3]
| |
 | |
Voys: Verheught u gy Batavieren.
MErcurius snelle Boode
Vlieght na den Helicon,
Ende wilt heusselijck noode
De negen Muysen alom;
Dat sy op dit Feest, Onbevreest
Haer voegen, om daer uyt te galmen
Ter eeren de Schaer,
Der Maeghden te gaer,
Die nu by den Amstel’ Beeck
Voegen om dien streeck.
| |
[pagina 4]
| |
En wilt al dees Juffertjens groeten
Die daer nu zijn vergaert,
En die haer lusjes nu boeten
met de Thee goet van aert,
Die den Indiaen, Onbelaen
Komt schencken uyt gulde koppen,
En voert die uyt ’t Oost
Door Nepthunis kroost,
Tot binnen ons Amstel’ Stadt,
Schenckt de Jufferjens dat.
Den Thee slick-heet geschoncken,
Sucade daer in doet,
Juffertjes dit nu gedroncken
Warrem op staende voet:
Ey soo! dat gaet in, Na mijn sin,
Dat moet u seer welle bekomen,
Ey siet, als een Roos
U koontjes gebloost,
Dat doet u den warremen Thee,
Sacht! ick doe oock eens mee.
Sa Juffertje Leonoore
Het gelt u oock een Reys,
Dat gaet u nu te voore
Volght my mee na om Prijs,
Dat is oock reyn uyt, Tot besluyt,
Sa Benghel komt wilt het weer vullen
Nu sa Leonoor,
Lapt dit oock eens door;
Wat sit ghy dus en quijnt
Of ghy wiert gepijnt.
De Thee sal u weer verfrisse,
De dampen uyt het Hooft
En alle pijne slisse
Die u de Lust berooft:
Oock ’t hitsige bloet, koelen doet
En stut oock van Gal te braken:
Daer boven noch mee,
Verwarremt de Thee
Des Winters een mensch sijn Lijf
Tot een groot gerijf.
| |
[pagina 5]
| |
Ja alle quade humeuren,
Die uyt den Maegh op geeft,
En ons de hersens steuren,
d’Edele Thee wegh dreef:
’t Is preservatief // Tot gerief
Om veel sieckte te verhoeden.
Leep oogen oock doet
Opdroogen met spoet,
En geeft weer een klaer gesicht
Aen het Ooge licht.
Komt Musa verheft u keelen
Als oock u snaer getuygh,
En wilt seer Lief’lijck queelen
Datter den Echoom Juygt
Ter eeren dees Schaer, maeghden klaer
Van dit Amsterdamse Beeckje
Die met Thee haer lust
Nu hebben geblust:
Het geen nu haer keel en Stem
Vry geeft beter klem:
Soo laet u gorgel hooren
Met minnelijck Accoort,
Daer Orpheus te vooren
Niet tegen heeft een woort,
Cupido de maet, Wacker slaet
Ter eeren van Thee soete maeghden,
Want ’t schijnt dat dien Boef
Niet langh en vertoeft,
Wanneer hy maer siet kanst
Tot een brave vangst.
Ghy Dochterjes jonck gepreesen
Die met Thee u verheught:
Wilt oock gedachtigh wesen
Als u een Minnaer in deught
Versoeckt door sijn Trou, U tot Vrou
Soo wilt hem niet Refuseeren,
Want hy sal u Thee
Oock schencken al mee
Die u sal doen beter deught:
Vaert wel, leeft in Vreught.
|
|
