De nieuwen Haagze Parnassus Maagden-Berg

[p. 7]

Lied van een Boer en een Moolenaar

Stemme: Als 't begint.

MOolenaer waer zyn u zakken,
Wy hebben Meel van nooden,
Wy woude zoo gaeren bakken;
Wy zitten zonder brooden,
En mijn liefste Boer en mijn beste maet
Klimt op de moolen jou meel is klaer
De Boer kwam op de moolen
By mijn zoolen
De Boer kwam by de Moolenaer.

[p. 8]

 

Wel de drommel zal jou haelen,

 

Jey hebt mijn Rog gestoolen,

 

Jou selder weekze Kooren dief,

 

Jey hebt myn Meel en myn zakken lief

 

Ik gae niet van de moolen, by myn zoolen,

 

Voor dat ik kryg al myn gerief

 

De Moolenaer beet op zijn tanden,

 

Sprak boer wilt zoo niet klappen,

 

Of ik zal jou een voetje zetten,

 

Dat gy valt van de trappen:

 

Ziet zey de boer hier blyf ik staen,

 

Hebt gy het hart raekt myn eens aen,

 

Al soude wy op de moolen by myn zoolen,

 

Samen eens in de ronde slaen.

 

Zie zey den boer nu word ik dol,

 

En by na uyt myn zinnen,

 

Nu raekt eerst myn kop op hol,

 

Allon wilt maer beginnen,

 

Ik sal jou olyke moolenaer,

 

Niet wyken voor jou groot misbaer,

 

Ik gae niet van de moolen, by myn zoolen,

 

Voor dat ik heb myn zakken vol.

 

Zy begonnen daer te vegten,

 

Zy trokken daer haer messen,

 

En de boer van zelder weeken, Alwaer je met jou sesse;

 

Zy kreegen daer braef van de knooy,

 

Al van de Rotterdamse fooy:

 

En dat al op de moolen by mijn zoolen,

 

Elk zijn part dat gae tzoo mooy.

 

Moolenaer wilt hierop letten,

 

De boeren worden menschen,

 

Dreygt haer nooyt een voetjen te zetten,

 

Of gy krijgt ook wat trenschen,

 

Schud uyt de man en ordent niet,

 

Zoo roekt gy in geen verdriet,

 

Gelijk gy op de moolen, By mijn zoolen,

 

Gelijk nu kortelings is geschied.