Een nieuw en vermakelyk herders-lied

Minnaars-klagt over het afsterven van zyn bruid.

Stem: als 't begint.

G Y jonge dogters die u stel tot minnen,
En u zinnen zetten niet zoo vast:
Want de jonkmans zijn wankelbaer van zinnen,
zy doen u doolen lief by dag en nagt

daer is myn hert schoon Lief ik min geen ander,

daar is myn hert schoon Lief ik geef het uw;
maer zo ik zie dat gy bemind een ander;
Ik neem't u af en geef 't u nimmermeer.

ô Wreede dood wat heb ik u misdreve

ô Wreede dood wat heb ik u misdaen?
dat gy myn Bruyd in 't beste van haar leven;
met zulke pijn komt in het graf te staan.

Og myn hert begost myn te bewyke

doen ik mijn Lief zag op de Baaren staan;
en doen ik haar moest volge agter 't lyke,
Ik meende in mijn traenen te vergaan.

doen ik aan 't graf quam daar zy in zou leggen,

'k Viel op mijn knien en riep overluyt,
Adieu dan Vrouw van mijn verdoolde zinne
Adieu mijn lief Adieu mijn waarde Bruyd

Zon ende maan, sterre en koele winden,

Komt helpt mijn uit de Waereld met 'er spoed,
Want al wat in de Wereld is te vinden,
Kan mijn nooit geeven zulken bly gemoed.

EYNDE.