Een nieuw lied

[p. 1]

Een nieuw lied.

Op een aangename Wys.

Ach schoonste Rozette;
Myn dierbaare Kind,
Komt schenkt my een kusje,
Aan die uw bemind,
Uw spreeken. uw zingen,
Uw dansen zo schoon,
ach schoonste Godinne,
Schenk my uw hart tot loon.

ô Amon! wat grillen;
Vervoeren uw zin,
Denkt vry op een ander,
Die uw beter mind,
want ik ben nog zo jong van jaaren,
Wat stelt gy uw wel voor,
Dat ik zo onervaaren,
Uw klagte geeft geen gehoor.

Ach schoonste rozette;
Gy bent niet meer zo klyn,
Hoe klynder dat Meisje,
Hoe liever zy zyn,
Wat maaken ons die groote,
Neen, het blyft in myne lust,
Hoe proper dat Meisjes,
Hoe liever ik ze kus.

Kom laat ons zamen wandele,
Verheugd met malkaar,
Door Bogaart in 't Lommer,
De Bloemen zyn daar,
De schoonste van kleure,
Die pluk ik 'er af,
Om uw te vereeren,
Ja zelf tot in 't duister graf.

Met een der zoo'n klyne,
Ben ik thans vergenoegt,
Dan bent gy alleenig,
Myn uitverkooren schat,
Kom zet uw naast myn zyde,
En schenk myn uw hand,
ach Schatje voor al myn,
Gy zyt myn onderpand.

Met uw myn lieve Amon
Ben ik wel to vree,
Ik zal uw verzelle,
Waar ik zal gaan tree,
Ik schenk uw myn hartje,
Ik vrees geen berouw,
Voor Eeuwig, Eeuwig,
Blyf ik uw getrouw.

EYNDE.