't VVelck Mopsus songh voor
Pallas bed Daer al de Goden loegen med.
Ballet.
Stemme: Alleer dat noch was uer, oft
tyt.
LEst doorde stille Lethys stroom
Voeghden mijn gemoet tot droom
In het gras,, daer ick was,,
Ick sagh de woon,, en throon,,
Van Jovis schoon,, ten thoon,,
My docht dat my daer Juno sant
Die met rust,, had gekust,,
Den brant,, by Lethys strant,,
Phebus aensiende Venus
aen,
Liet sijn throon, en wees Vulcaen
Hoe sy laeghen naeckt ontdaen
Als Silvaen sach,, wier lach,,
Tot spyt,, ende nyt,, belyt,,
Dat Pallas staut,, onbenaut,,
Die horens, doch,, even noch,,
| |
II.
Hy stont verschrickt; strax is Vulcaen
Recht naer sijne smis gegaen,
En licht,, was van gewicht.
Die hy doen met behendicheyt
Over 't bedden heeft gespreyt,
Op het feyt,, quaem in teyt, jodeyt
Pallas met Venus stont
helaes.
Waeren, door het Goôn gelach
Daermen hun in't midden sach
Vertrock en sy beschaemt.
Al wast tot spot,, en den sot,,
Niet willen syn in soo een ell
Als hy met lust,, ende rust,,
Sou vinden, geen,, droeve ween,,
Sou schricken voor dit spel.
sIet MopsVs VerheVCht hIer aL De goôn.
|
|