Den minnelijcken roosen-knop

[p. 92]

Floras schoonheyt Tyter preyst;
Want de reden dat verheyst.

Stemme: O quel est aveuglement.

VOlmaeckte Lê,, mijn Galathè

Die al mijn klacht, en suchten

Rekent voor genuchten:
Leyd' ick niet,, verdriet,
Door-siet,, bediet,,
Doch even achtjet niet,,
Hoe dickwils heb ick neer geknilt
Voor u,, die nu,,
Mijn teere ziele wilt
Ten ende,, schende,,
Door dees ellende,,
En geheel vernilt.

2. Wie in dit ryck,, is u gelijck,,

U Leden,, wel besneden,,
En u Minsaem zeden,,
t' Allen keer,, noch meer,,
U eer,, en teer,,
Lichaem,, tot al's bequaem,,
Pryst jder een,, ick meest alleen,,
U roodt Coralen Mondt,,
Aen my verbondt,,
Verhoep dat desen
't Vernoegh sal wesen,,
En aen my gejont.

[p. 93]

 

3. O schoone Vrau,, weest my dan getrau,,

 

Laet my u soete mienen

 

Door u schoont' verdienen,

 

Geen,, vermeen,,

 

Soo schoon,, idoon,,

 

O Nymph! te sijn als u persoon,

 

Het roodt dat op u wangen spelt

 

Groeyt op den dauw van sulcken Leliivelt

 

Dat selfs de Rosen

 

Van schaempte blosen,

 

Als sy sien u Belt.

 

4. Orlof Princers,, voeghders, Metres,

 

Verhoort mijn droeve klachten

 

En wilt my niet verachten,

 

Daer ick nu,, om u,, soo mu,,

 

Helaes,, als d'waes,, en raes,, by naes,,

 

Ick bid u nempt myn quellingh aff,

 

Versoet,, t' gemoet,,

 

Het geen my valt soo straff:

 

Ick sal u Minne,,

 

Met hert en finne,,

 

Tot mijn eyndigh graff,

 

 

 

Hopen is mijn daegelijckx Ploegh,

 

VVie jammerlijck siet, bidt genoegh.