Den minnelijcken roosen-knop

[p. 54]

MIN te draegen is verdriet
VVanneer men geenen troost en siet.

Stemme: Si l'amour est un crime.

MYn soete Engelinne

Tot wie alleen my wen,

Met ganscher hert, en sinne,
En anders geen en ken,
Die syt mijn ryn Princesse,
En die mijn ziel gebiet,
Mijn hoop, en mijn Voeghdesse,
U Slaeve dogh eens aen-siet.

2. U Ooghskens door 't soet loncken

Mijn hert hebben door-wont;
Daer op u Wanghskens proncken
Twee Rooskens, 't hayrken blont,
Die staen als inden Tempel
Van mijn verlieft gedacht,
En ick door het verwempel
Met eene soo droeve klacht.

3. Al uwe schoone deughden

Die t' saemen by u sijn;
Die sijn, 't die m' eerst verheughden
Nochtans nu baeren pyn,
Die doen u t'saem getuygen
Dat met een recht belyt
Ick onder u moet buygen
Die mijne klaer Sonne syt.