Merlyn. Jaargang 4

[p. t.o. 254]

P.C. Hooft, Gedichten, Editie Leendertz-Stoett deel I, Amsterdam 1899, p 95.

Mijn lief, mijn lief, mijn lief; soo sprack mijn lief mij toe,¹

Dewijl mijn lippen op haer lieve lipjes weiden.²
De woordtjes alle drie wel claer en wel bescheiden³

Vloeiden mijn ooren in, en roerden ('ck weet niet hoe)

Al mijn gedachten om staech maelend nemmer moe;

Die 't oor mistrouwden en de woordtjes wederleiden.
Dies jck mijn vrouwe bad mij claerder te verbreiden⁷

Haer onverwachte reên; en sij verhaelde' het doe.⁸

O rijckdom van mijn hart dat over liep van vreuchden!
Bedoven viel mijn siel in haer vol hart van deuchden.¹⁰

Maer doe de morgenstar nam voor den dach haer wijck,

Is, met de claere son, de waerheit droef verresen.¹²
Hemelsche Goôn, hoe comt de Schijn soo naer aen 't Wesen,¹³

Het leven droom, en droom het leven soo gelijck?

Mithra Granida.
23 Januario
Saturdach 1610.

1 Mijn lief. Volgens hs A.

2 dewijl, terwijl.

3 bescheiden, duidelijk.

7 claerder te verbreiden, duidelijker te verklaren.

8 verhaelde, herhaalde.

10 bedoven, gedompeld; vol hart van, hart vol van.

12 de waerheit droef, de droeve waarheid.

13 naer na, nabij.