van Rein Bloems andere bundels heet Roman; hij hield ervan de lezer op het verkeerde been te zetten, of nee, hij wilde de lezer op al zijn faculteiten aanspreken, net als Lautréamont, die een bundel denkbeelden voorzag van de titel Poésies, en die in een van die denkbeelden (ons medelid Laurens van Krevelen heeft het onlangs gereleveerd) voorschrijft dat de ditcher al zíjn faculteiten inzet - precies wat Rein Bloem deed, en niet alleen als dichter.
Rein Bloem was leraar, dichter, toneelschrijver, criticus, essayist, filmer, vertaler en cicerone, maar als hij met het ene bezig was, was hij al die andere dingen ook, hij kon zo'n idee van de volheid van het leven en van de rijkdom van de kunst suggereren dat een klas recalcitrante pubers geestdriftig werd over Hadewijch, Borges of Pasolini. De jubelschrik, een soort liefde op het eerste gezicht, was bij hem vaak nog vers, en hij wilde en kon die op anderen overbrengen. Hij was als leraar geboren, en heeft het vak gelukkiger- en ongelukkigerwijs een groot deel van zijn leven kunnen en moeten uitoefenen, op het Haarlemse Laurens Costerlyceum, op het Amsterdamse Montessorilyceum, aan de Filmacademie, de universiteit van Munster, aan lerarenopleidingen in Amsterdam en Rotterdam, en, mirabile dictu, aan de Open Universiteit, dus op afstand - ook het lesmateriaal dat de thuisstudenten van hem ontvingen straalde van enthousiasme.
Het enthousiasme dat Rein Bloem wist over te brengen kon tot allerlei resultaten leiden: tot zijn leerlingen horen Boudewijn de Groot, Henk Barendregt, Ernst Jansz, Anton Haakmaan, Martin Reints, Paul Haenen. Te beweren dat die leerlingen het zonder Rein Bloem tot niets bijzonders hadden gebracht gaat misschien wat ver, maar een vonk op het juiste moment kan wel grote gevolgen hebben... Hoe dan ook, menigeen heeft heel veel aan deze leraar te danken.
De toneelstukken die Bloem op school regisseerde vielen op: iedereen werd al maanden tevoren aan het werk gezet, en alles zag er dan ook schitterend uit. Dylan Thomas Onder het Melkwoud maakte zo veel indruk dat het mede aanleiding was tot Bloems benoeming tot docent scenarioschrijven aan de Filmacademie, een instelling waar de schrijver A. Koolhaas de scepter over zwaaide.