Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh
(1633)–Anoniem Hollands nachtegaeltien en Hollands en Zeeuws Nachtegaels 't samen-gezangh–
Auteursrechtvrij
[pagina 156]
| |
Stemme: Saugh.
IN het Idalisch Dal
Heeft Venus sonder Gal
een Lust-Hof daer in bloeyt het al:
Wat soetjens door de sinnen leckt
Wat Hertje lockt, wat zieltje treckt.
2 Het is niet langh geleen
Dat by geval dat heen
Eens quam de schoone Cloris treen:
Sy gaf de Poort een kleyne klop,
Die sprongh terstont ghewilligh op,
3 Haer kurigh ooghje gingh
Waerdeeren alle dingh:
En wat in fraeyheyt sonderlingh
Wtmuntend' boven ander steegh,
Dat mijdtse, en pluckten met een veegh.
4 Niet langh en riep het aen
Of 's had haer schoot gelaen
Met puyck van allerley Cieraen:
| |
[pagina 157]
| |
En doen het beste was gebuyt
Soo streecktse verr' ter deure uyt.
5 Maer doense haer vond' alleen
Ter stee, daer sy met vreen
Mocht schiften de behoorlijckheen,
Dies' in haer bouwen had versaemt,
So voeghden syder daer 't betaemt.
6 Sy planten in 't oogh een vonck,
En stelder by te pronck
Een lieve lach, een loose vonck:
Sy gaf de tongh een vliet van tael,
De keel, 't geschal van Nachtegael.
7 Bevalligheedjes met
Sy toe mat haren tret,
En maeckte vast aen elck verset:
Van Vinger wit, op Boogh, of Snaer,
Een swier die 't hertje wort gewaer.
8 Ick meen geen Venus voelt
U vlammen wel verkoelt
Sint dat sy u dus heeft gedroelt.
En soo gy niet ras op en zijt
| |
[pagina 158]
| |
Ghy raeckt der minnen Scepter quijt.
9 Siet wats' u haer onder leyt
Die schrandre geestigheyt
Op een vermaerde kloot verdraeyt.
Speurt sy den wegh des Hemels na,
Soo syse vint, sy isser dra.
10 Dan gaf ick niet een sier
Om alsoo menigh dier,
Als daer geschildert staet met vier:
'k Wed sy den Hemel plond'ren dar,
En later niet een groote star.
11 En als sy metter vaert
Die t' samen heeft vergaert,
Dat syse in geen Pauwen staert
Sal zaeyen voor een of and'r slee,
Als Argus Oogen Iuno dee.
12 Maer na u kransje staen
En selver sitten gaen
In uwen Wagen dan gelaen,
Na mijn verstant, met beter vracht,
Doch niet genoegen aen de Jacht.
| |
[pagina 159]
| |
13 Maer slaen in elcke lijn
Voor Duyf een Minnekijn
En met de Sterre schoon van schijn:
Bespickelen de wiecken vluch,
Die wassen uyt haer naeckte rugh.
14 Welcke Duyvekot
Sou van het Hemels slot
Sijn met zijn arm overschot?
En Venus sonder Roosen-hoet,
Wat souwse wesen Vrouw te voet?
15 Geen Goodje bleeffer dat
Niet liever op het krat
Van schoone Kloris wagen sat,
Als Huys, en Venus Hof vernielt
En afgesetten Hemel hielt.
P.C. Hooft. |
|