Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt
(1676)–Anoniem Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt– Auteursrechtvrij
[pagina 167]
| |
Op u sijn zegen stort,
Als gy een onder al
Van 't menschelijck getal
Godts Moeder wordt.
O weest gegtoet, weest gegroet, weest gegroet
Godts Moeder soet.
Den Hemelschen Gesant ://:
Met voll' macht van Godts handt
Begroet u met eerbiedt,
En spraek, ô waerde Maeght,
Wien Godt sijn hert toedraeght,
En stoort u niet:
Maer weest gemoedt, weest gemoedt, weest gemoedt,
Godt u behoedt.
| |
[pagina 168]
| |
Uyt u sal komen voort ://:
Dat eeuwig' Godtlijck Woordt.
Die blom van Jesse Stam,
Des Alderhoogsten Soon
Van Konincklijcke Kroon,
En suyver Lam.
Hoe macht geschien, macht geschien, macht geschien
Wilt my 't bedien?
Maria Godts Vriendin ://:
Gy rooft sijn hert, en sin,
Die voor u sorge draeght
Met d'alderhooogste macht,
En lommerende kracht,
O reyne Maeght,
Godts wonder handt, wonder handt, wonder handt
Geeft onderstandt.
| |
[pagina 169]
| |
Niet is onmogelijck ://:
Voor Godt op 't Aerderijck.
Tot sijnen wil, en wensch,
Uyt Jacobs oudt geslacht,
En Davids edel macht
Te worden Mensch.
Siet uw Dienstmaeght, uw Dienstmaeght, uw Dienstmaeght
Haer wil opdraeght.
|
|