Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt(1676)–Anoniem Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 108] [p. 108] XIV. Bandt der Goddelijcke liefde. Stem: Amour pardonne moy. O Godt! wat is den Mensch, Wat mach u doch behagen, Dat gy met hert, en wensch, Op sijn verworpentheyt uw oogen hebt geslagen? Staet hy soo in uw sin, O goedtheyt vol van min! Wat hebdy niet gedaen Om ons tot u te trecken. Wat arbeydt onderstaen? Gy tracht door liefde-jacht ons liefde op te wecken, [pagina 109] [p. 109] En maecken handt aen handt Een vasten liefde-bandt. Dees heeft een Gastery Voor ons u doen versinnen, En seldsaem leckerny, En wenscht dat wy u weer, gelijck gy ons beminnen, Uw Tafel is een vondt Van heylig Ziel-verbondt. G' en wilt niet dat wy oodt Van u meer sullen scheyden, Die ons soo minsaem noodt Tot dierbaer Vrienden kost, als gy hier doet bereyden, En wilt dus ingelijft Dat ons Ziel by u blijft. [pagina 110] [p. 110] O Minnaer van mijn hert! Laet ons verbondt gaen maecken, Dat noyt gescheyden werdt: Maer eeuwig dueren mach, tot dat wy mogen raecken By u, daer liefde staet, En vriendschap noyt vergaet. Vorige Volgende