't Groot achter-hofken
(1639)–Anoniem Groot achter-hofken, 't– AuteursrechtvrijGeplant met verscheyden Gheestelijcke Liedekens, tot stichtinghe der Ieught, by verscheyden Autheuren gemaeckt ende t'samen gestelt
Stemme:O, Heer, aenhoort dees droeve sangh.O Heer! ghy alder Heeren Heer,
Ach! Heer wanneer?
Wanneer sal het ghebeuren,
Dat ghy haer legghen sult ter neer,
Die altoos weer,
En weer, en weer, mijn ruste steuren,
En 't gans ghemoet // treen onder voet
Soo dat mijn kracht // by na versmacht
Door 't naer en treurigh trueren.
Vind' ick my eens eensaem alleen,
Tot groot gheween,
Werdt my mijns hart ghedreven,
Nu my mijn staf van d'oude leen,
| |
[pagina 41]
| |
Is afghesneen,
En onversiens ontdreven,
Iae moeten laes! der wormen aes,Ga naar margenoot+
Nu sijn in d'aerd // daer 't my so waerd'
En lief was by te leven.
Komt my uyt min, oft maegschappy
Al yemandt by,
Mijn last te helpen draghen,
Soo ist oft al in roete zy,
Wat is in my,
En werdt ter neer gheslaghen,
Door 't seere seer // niet dan te meer,
Werdt op ghevroet // want 't bloet wilt 't bloet
Sijn leed' en wee-moed klagen.
Hoor ick ghesangh of snaren slaen,
Of sie ich aen
't Vermaeck van ander lieden,
In plaetse van my te ontlaen,
Soo moet ick gaen,
Mijn tranen 't my ghebieden:
Dus seer verkropt // by nae verstopt,
Door 't zwaer gesucht // belast beducht
Weet ick nau waer te vlieden.
Stelt my den tijdt wat weer te vreen,
Een nieu ghesteen,
Begint' er weer te naecken,
Soo haest maer als ick kom ghetreen,
Daer wy voor heen,
Ons plachten te vermaecken,
Of als mijn hant // yets weer aenrant,
Dat tot hun lijf // of tijdt-verdrijf,
Wel eertijdts plach te raecken.
Noch boven dit en meerder leydt,
Dat werdt beschreydt,
Soo werd ick t'aller stonden
| |
[pagina 42]
| |
Met dapper groote listigheydt,
Altoos gevleydt, en aengevoert tot sonden,
Ga naar margenoot+Waer door ick moet // met vlees en bloet
Ga naar margenoot+Staegh inden strijt // tot allen tijt,
Of ick werdt gans verslonden.
Soo dat mijn Ziel veel liever sou,
Als Gode wou
Het Rijck van ruste erven:
Dan hier vol herten leet en rou,
In Tranen dou,
Noch langher om te zwerven,
Ga naar margenoot+Doch soo ick nut // of yemants stut
Hier mocht zijn // gheeft Heer ick dijn
Hulp altoos mach verwerven.
Als my invalt wat grooter deughd,
Godt in haer jeughd,
Den mijnen heeft bewesen,
En hoe sy zijn voor jongh gheneught
Bekleedt met vreughd
In 't heerlijck Hemels wesen:
Soo ist oft hert // ghestadigh werdt,
Gheheel ontroert // en aenghevoert,
Om daer oock by te wesen.
Ga naar margenoot+Want dan soo was ick van't gevaer
Verlost met haer,
By Gode selfs onsterf'lijck
Ga naar margenoot+En als het Hemelsche heyrschaer,
Is allegaer,
Volkomen onverderflijck
In 's Hemels Tent // daer droefheyt endt
En vreughde bloeyt // en wellust groeyt
Altoos eeuwigh en erf'lijck.
P.I.
|
|