De groote nieuwe Hollandsche boots-gezel, ofte Bataviers helden-stuk, zynde een groot deel vermeerderd en dat met de vermakelykste melodye en min-gezangen

[p. 81]

Het droevig Beklag van den Herder Piramus, die door Liefde om zyn Herderinne Thisbe, zig zelven doorsteken heeft.

Op een aangename Vois..

ô! Hemel hoord myn klagt eer ik moet Sterven,
Al om een schoon Godin die ik moet derven,
Jk zoek haar overal,
Wie of my troosten zal
Jn myne droeve zugt
En groote ongenugt.

Den Boom daar ik ze vond vol van genugten,
Die bragt ons voort de aangenaamste Vrugten,
De takjes zag men staan,
Met Roosjes zwaar belaan
En daar wy in het groen,
Ons Schaapjes gingen voen.

Zy is by een Fontein myn gaan ontloopen,
Zo dat voor my, eilaas! niet staat te hoopen,
Als kermen en verdriet,
Maar zy en hoort myn niet
En lagt om myn gevley
En overgroot geschrey.

Wel waarom of ik zugt en droevig klagen,
't Schynt dat zy in my heeft niet veel behagen,
Jk en geloof niet meer,
de jonge Dogters teer;
Want zyn van binnen niet,
Als men ze buiten ziet.

Met mynen Degen dan wil ik my doorsteken,
En zal die Smert met myn eigen Dood wreken,
Adieu dan wreede Maagt,
Die een ander behaagt,
Jk Sterf om u de Dood,
Om dat gy my verstoot.

En zo heeft Piramus zyn Lyf verslonden,
Zyn doode Lichaam heeft zyn Lief gevonden,
Al by die schoone Boom,
Daar zy dog wellekoom,

[p. 82]

 

Te zyn plag by haar Lief,

 

Maar leid daar kout en styf.

 

 

 

Thisbe.

 

ô Dag! ô blyden Dag! ik heb gevonden,

 

Myn Lief daar ik door Trouw aan ben Verbonden,

 

Myn Herder Piramis,

 

Zie ik daar Slapend is

 

En rust wat op zyn hand,

 

Al aan de Waterkant.

 

 

 

Jk wil hem niet verstooren in zyn Slapen,

 

Hy is Vermoeit en gaat om Rust te rapen:

 

Slaapt, Herder, Slaapt gerust,

 

Tot dat gy uwe lust

 

Zult hebben door gebragt,

 

Al waar 't den heele Nagt.

 

 

 

Jk wil terwyl myn Schaapjes nog gaan Weiden,

 

Hem wakker maken eer ik van hem scheiden,

 

ô! Hemel 't diend beschreid

 

Myn dunkt dat hy Dood leid,

 

Al by die schoone Boom,

 

Daar 't Bloed leid als een Stroom.

 

 

 

Cupido gy hebt zyn Hert en Ziel bedorven,

 

Door Minnebrand alleen is hy Gestorven,

 

Daar leid zyn edel Bloed,

 

Gestort onder de voet,

 

Jk beef van schrik en schroom,

 

Als ik genaak den Boom.

 

 

 

ô Boom! ô schoone Boom! vol van genugten,

 

Die 'er gedragen heeft zo schoone Vrugten

 

En die besproeid nu is,

 

Met 't Bloed van Piramis,

 

Ontfangt ook door de Min,

 

't Bloed van zyn Herderin.

 

 

 

'k Wil met zyn Degen my nu ook doorsteken,

 

Jk wil zyn Dood nu met de myne wreken

 

En Schryven op het Graf,

 

Met groote Letters af,

 

Herder en Herderin,

 

Gestorven door de Min.

 

 

 

Spiegelt u Jonkmans en Dogters te gaaren,

 

Steld geen tyd uit om met u Lief te Paaren,

 

Hebt gy malkaar bemind,

 

Zo Trouwt dan ook gezwind,

 

Want door 't lang wagten snood,

 

Raakt meenig aan zyn Dood.