Den dubbelden en vermeerderden Goese nachtegaal

Rechtvaerdige Justitie, gedaen binnen Swol, over een Switser, die een Dochter verkracht heeft.

Stem: Ik ben een arme Pelgrim, &c.

WAt zijn wy slechte Minnaers dom,
Die somtijds langs de weg gaen dwalen,
Hoe licht plukken wy een schoon Blom,
Die ons doet nederdalen.
'k Heb een E'elmans Dochter bemint,
Dat is my wel een groot hertseere,
'k Heb 'er mijn Trouw diks aengedient,
Maer sy wou nimmermeere.
Ik heb gezworen eenen Eed,
Soo ik haer krijg onder mijn handen,
Al is het haer schoon lief of leet,
'k Sal haer brengen in schanden.
Ik heb haer buyten in het velt
Alleen na mijnen sin gevonden,
Daer ik haer met een groot gewelt,
Haer Eertje heb geschonden.
Het Meysje viel op beyd' haer knien,
Suchten, weenen en droevig kermen;
Ik had een hart als eenen stien,
Ik wist van geen ontfermen.
Ik heb mijn boose wil volbragt,
Dat valt my nu eylaes indachtig,

[p. 7]

 

't Heb 't te vooren niet wel bedacht,

 

Helaas! nu valt sy klagtig.

 

Des morgens vroeg als 't wiert schoon dag,

 

Mijn Capiteyn quam na my vragen,

 

Toen ik noch in mijn ruste lag,

 

De deur wiert op-geslagen.

 

Nu moet ik een Gevangen-man zijn,

 

Sitten op eenen hoogen Tooren,

 

In boeijen gesloten, doet my pijn,

 

Ik geef de moedt verlooren.

 

Des morgens vroeg als 't wert schoon dag,

 

Men hoorde de Revelje-slagen,

 

Ik wiert buyten de Poort gebragt,

 

Een uurtje voor den dage.

 

Ik sprak, als ik 't Gerecht aensag,

 

Alwaer veel Franse Heeren waren:

 

Mijn Lief, die my te minnen plag,

 

Komt my ter doodt bezwaren.

 

't Is mijn Va'er of Moeder geen schant,

 

Daer ik soo verr' hier kom verzeylen,

 

'k Ben gebooren in Switserlant,

 

Van hier driehondert Mijlen.

 

Hy trok zijn beste Kleed'ren uyt,

 

Hy sey, hou daer mijn vroom' Soldaten,

 

Dat schenk ik u voor 't laetst tot buyt,

 

Mijn trouwe Kameraten.

 

Den Switser knielde voor de slag,

 

Men sag het bloedig Slag-Swaert blinken,

 

Sy hieuwen hem sijn Hooftje af,

 

Sijn jong leven sag in' krinken.

 

Oorlof Gasten, wie dat gy zijt,

 

Ey wilt dit Lied doch wel onthouden,

 

Ik sterf hier voor geen Schelm of Dief,

 

Maer voor 't g'rief van schoon' Vrouwen.