Een gheestelijck lust hofken
(1632)–Anoniem Gheestelijck lust hofken, Een–
AuteursrechtvrijMet schoone lieffelijcke geestelijcke ghesanghen beplant, door eenen Catholijcken pastoor
Op de wijse: Ick claegh u Venus dieren.
WIlt u met my bekeeren
Wereltsche dienaers koen,
Tot Godt den Heer der Heeren,
So ick begeer te doen,
Al ben ick jonck en groen
Met veel sonden beladen,
Nochtans wil ick my spoen,
De werelt te versmaden.
Met den verloren sone
So sal ick nu opstaen:
Met vast betrouwen schoone
Tot Godt mijn Vader gaen,
| |
[pagina 119]
| |
Hy sal my wel ontfaen,
Door zijn groote genaden,
Want ick wil nu voortaen,
De werelt gantsch versmaden.
Ick socht des werelts weelden,
En haer genoechten cleyn:
Ick dansten, en ick speelden,
In ydelheyt onreyn,
Ick wandelden gemeyn,
Al in haer breede paden,
Maer nu wil ick certeyn
De werelt gantsch versmaden.
Hoveerdich ick vercierden
Mijn lichaem delicaet:
Daermen genoecht hantierden
Daer was ick vroech en laet
Tot alle sonden quaet,
Word' ick alsdoen geraden
Nu wil ick metter daet
De werelt gantsch versmaden.
Als ick so triumpheerden
In alle ydelheyt:
De werelt my vereerden
Mijn eere wert verbreyt,
Aldus word' ick verleyt,
Door haer soete succaden
Maer nu ben ick bereyt
De werelt te versmaden.
Haer lof sal ick afsnijden,
En versaken haer eer:
Haer vreucht aen allen zijden
En acht ick nu niet meer,
| |
[pagina 120]
| |
Want ick soeck God de Heer
Die my verlost van quaden,
't Is mijn begeerte seer
De werelt te versmaden.
De werlt heeft my bedrogen
Door haer wellusten sacht,
Mijn hert van my getogen
By dage, en by nacht,
Een geest werd' ick gheacht
Seer groot tot mijnder schaden,
Maer nu heb ick ghedacht
De werelt te versmaden.
Ick heb meest al mijn daghen
Ghedient de werelt vroet:
Dat mach ick wel beclagen
Beschreyen met ootmoet,
En penitenci' goet
Doen, voor al mijn mis daden,
En door Gods graci soet,
De werelt gantsch versmaden.
Ick wil my gaen begeven
Tot alle deuchden claer:
Veranderen mijn leven,
Gestichtich, en eerbaer,
Heer, wilt my helpen daer,
Al tot der deuchden graden,
Want ick wil nu voorwaer,
De werelt gantsch versmaden.
Den Prins sal ick versaken
Van dese werelt ront:
Want hy moet eewich blaken,
In der Hellen afgront,
| |
[pagina 121]
| |
Met Godt maeck ick verbondt
Die mijn ziel kan versaden,
So dat ick nu terstont
Die Werelt sal versmaden.
|
|