Geuzenliedboek

[p. 238]

219.
Een nieu Liedt van het versoeck des Keysers aen de Ho. Mo. Heeren Staten Ghenerael deser Vereenighde Provintien: Met de antwoorde der selver Heeren Staten op de Propositie des Ambassadeurs sijnes Keyserlijcken Majesteyts; gedaen in s' Gravenhaghe den lesten September, Anno. 1623. ⁺

Op de wijse: Geeft my te drinken na mijnen dorst.

Aenhoort doch naerstigh nae dit Liet
Wat nieus salmen u gaen gewagen,
Wat daer nu cortelingh is gheschiet
Int Hoff van Hollant s'Graven Hage
Daer is ghecomen sonder vertsaghen
Den Keyser sijn Ambassadeur,
Wat sijn begheerten is of vraghen
Is't tot nadeel of faveur.

Door dien den Keyser is benout
Van den Turck hoort mijn vermonden,
Heeft hy door de Jesuwijten bout,
Weer eenen nieuwen raet ghevonden
En heeft eenen Ambassadeur gesonden,
Al aen die Staten van Hollandt,
Wilt doch dit Liet te recht door gronden
Watmen u sal maken bekant.

In September wilt dit verstaen,
Op een Vry-dagh hoort mijn gewagen,
Soo quam een Ambassadeur daer aen
Savonts al in des Graven Haghen,
En logheerden sonder verdraghen
Op het Noordt-endt in Hoef-yser mee,
Maer Saterdaeghs quamen seer braven
Twee vander Staten by hem ter stee.

Nae dat sy malcand'ren hadden ghegroet
Met eerbiedingh en reverensy,
Soo heeft den Ambassadeur ontmoet
Die Staten met sijn brief van kredensy
Ende ginck terstont oock maken mensy ^29:
Haelden brieven uyt sijn packet
En toonden die daer in presensy,
De Heeren Staten hier wel op let.

+ No. 219. Naar S. In geen andere druk, ook niet bij V.L.
Gramaye, de gezant van de Keizer bracht de boodschap, ‘dat deze de oude rechten des Rijks gehandhaafd wenschte te zien, den toestand der oude rijksleenen wilde onderzoeken en als beschermer dezer vroeger steeds bij het Rijk gerekende streken wilde optreden’ (Blok). Zijn reis was echter vergeefs.
Voor de wijze zie bij no. 141.

29: En begon dadelik over de zaken te spreken.

[p. 239]

 

Maer doen die Staten wijs bedacht

 

Het opschrift vande brieven lasen,

35

Doen en wilden sy ^35. neemt hier op acht,

 

(Want dit en zijn gheen viese vasen)

 

Het opschrift dat hielt sonder rasen

 

Aen ons ghebiedende Heeren siet, ^38.

 

Daerom wilden die Edel-baesen

40

Die brieven oock aenveerden niet.

 

 

 

Maer seyden tot den Ambassadeur,

 

Dat hij most op een ander wezen

 

Want dese brieven met faveur ^43.,

 

Willen wy niet openen of lesen,

45

Ghy zyt misschien verdoolt door desen,

 

Want wy en staen onder niemants gebiet,

 

Ghy moet misschien in Brabant wesen,

 

Want aen ons en hooren sy niet.

 

 

 

Als nu den Ambassadeur dit sach, ⁴⁹

50

Dat sy die brieven niet wilden ontfangen,

 

Doen heeft hy terstont met verdragh,

 

Sijn propositie ghedaen met verlangen,

 

Biddende die Heeren sonder verstrangen

 

Op sijn woorden wel te nemen acht,

55

Dus ginck sijn propositie haer gangen,

 

Die hy mee van den Keyser bracht.

 

 

 

Sijn Keyserlijcke Majesteydt,

 

Versoeckt aen u mijn Heeren Staten,

 

Die Keyserlijcke Steden planteyt,

60

Dat ghy hem die te wil wilt laten,

 

Om daer mee te doen tot sijnder baten,

 

En al het Gheestelijcke goedt, ^62:

 

Dat sy dat al wilden verlaten,

 

Om te keeren den Turck verwoet.

 

 

65

En dat den Keyser noch versocht,

 

Al aen de edele Heeren Staten,

 

Als Hertogh Matthias wijs bedocht

 

Was aenghenomen van 't Lants Ondersaten,

 

Dat hem was belooft tot zijnder baten,

70

Een Keyserlijcke keucken mee,

 

Dus souden oock die Heeren Staten,

 

Op brenghen die penninghen ree.

35. Doen en wilden sy: Toen wilden zij niet: toen wilden zij nl. de brieven niet in ontvangst nemen.

38. Het opschrift zal wel enigszins anders geluid hebben; vgl. het volgende lied, vs. 23 vlgg.

43. met faveur: met uw verlof.

49 vlgg. Toen men de brieven weigerde te lezen, heeft hij met onderling goedvinden (met verdragh) zijn boodschap mondeling gedaan.

62: Dat zij (de Staten) afstand zouden doen van de verbeurd verklaarde geestelike goederen.

[p. 240]

 

Voorts soo versocht den Keyser noch

 

Boven al dese versochte saken,

75

Dat hy begheerden sonder bedroch,

 

Een jaerlijckx pensioen ^76. sonder laken.

 

Tot Turckyen stut ^77. hoort dese spraken

 

En soo die Staten van Hollandt,

 

Den Keyser hier in wilden raken ^79.,

80

Dan soumen maken vast bestant.

 

 

 

Met den Coningh eenen vasten peys

 

Om soo die Landen te ontlasten,

 

Zoomen volbrocht des Keysers eys,

 

Wat dunckt u van dees loose gasten?

85

Maer die edele Heeren pasten,

 

Op dit versoeck een goet antwoordt,

 

Want men can wel voelen en tasten,

 

Ten comt uyt gheen goed' boesem voort.

 

 

 

Dus hebben de Heere gesloten raedt,

90

En hebben oock sonder vertsaghen,

 

Desen Ambassadeur verstaet,

 

Antwoort ghegheven nae sijn vraeghen,

 

Dus spraken sy sonder vertsaeghen,

 

Wy en connen dit gants niet verstaen ^94.,

95

Wat den Keyser nae sijn behaghen,

 

Aan ons versoeckt al hier ter baen.

 

 

 

Voor eerst die Steden groot en cleyn,

 

Die wy met Garnisoen besetten,

 

Die houden wy in het ghemeyn,

100

Voor die ons Vryheyt wilden beletten,

 

Voorts wat den Keyser gaet opsetten,

 

Te eysschen dese penninghen siet,

 

Van Hartogh Matthias wilt letten,

 

't Is voor sijn regieringhe gheschiet.

 

 

105

Dus wy bedancken den Keyser seer,

 

Van sijn vrede te presenteeren,

 

Met Spaengien 't is onnoodigh weer,

 

Want met Godt willen wy avontseren ^108.

 

Al die ons Vryheyt willen ontweren ^109.,

110

En de Ghemeente des Heeren siet,

 

Dus sullen wyse met Godt wel keeren,

 

Al die ons willen doen verdriet.

76. pensioen: jaargeld, subsidie. S pensoen, drukfout.

77. Tot Turckyen stut: om de Turken af te weren, te stuiten.

79. raken: ontmoeten, tegemoet komen.

94. verstaen: goedkeuren.

108. avontseren, waarschijnlik is avanceren bedoeld: optrekken tegen.

109. ontweren: metterdaad ontzeggen.

[p. 241]

 

Oorlof hier hebt ghy nu gehoort,

 

't Versoeck van den Keyser Fardenanden,

115

En de Heeren Staten haer antwoordt,

 

Dus bidt den Heer met wijs verstanden,

 

Dat hy beschermt ons Neder-landen,

 

Voor alle druck en teghenspoet,

 

Bidden wy met ghevouwen handen,

120

O Heere Godt ons doch behoet.